İZOLE ALT KALİKS TAŞLARI OLAN ÇOCUKLARDA, DİĞER BÖBREK YERLEŞİMLERİNDEKİ TAŞLARA KIYASLA EKSTRAKORPOREAL ŞOK DALGA LİTOTRİPSİNİN ETKİNLİĞİ
Article Language: TR
ÖZET
Amaçlar. Pediatrik yaş grubunda izole alt kaliks taşlarında ekstrakorporeal şok dalga litotripsi (ESWL) monoterapisinin etkinliğini değerlendirmek ve izole orta/üst kaliks ve renal pelvis taşlarıyla karşılaştırmak. Metotlar. Mart 1992 ile Şubat 2004 tarihleri arasında izole kaliks ve renal pelvis taşları için ESWL ile tedavi edilmiş 126 çocuğun 151 böbrek biriminin verileri retrospektif bir şekilde derlenmiştir. Taşlar sırasıyla 50, 26 ve 75 böbrek biriminde alt, orta/üst kaliks ve renal pelviste yerleşiktir. Sonuçlar böbrek yerleşimine ve taş yüküne göre karşılaştırılmıştır. Bulgular. Hastaların medyan yaşı 8 yaştır (1 ile 16 arasında). Alt ve orta/üst kaliks gruplarındaki medyan taş yükü renal pelvis grubundan anlamlı bir şekilde daha düşüktür, değerler sırasıyla 0.6, 0.6 ve 1 cm2 olarak saptanmıştır (P= 0.002). Bütünündeki taşsızlık oranı alt kaliksler için %62, orta/üst kaliksler için %65.3 ve renal pelvis taşları için %80 olarak saptanmıştır. Boyutu 2 cm2 den büyük olan taşlar için taşsızlık oranı hem alt hem de orta/üst kaliks grubunda %33'e düşmekle birlikte renal pelviste neredeyse aynı durum söz konusudur (%81.8). Taş yükü ve seans sayısı arasında ileri derecede anlamlı bir ilişki saptanmıştır (P< 0.001) ancak taş yüküyle taşsızlık oranı arasında bir ilişki saptanma-mıştır. Sonuç. Çalışmamızda, ESWL bütün yerleşimlerdeki taşlar için eşit derecede etkin bulunmuştur. Bütün kaliks yerleşimlerinde 2.0 cm2 den küçük olan taşların birincil tedavisinde ESWL'yi öneriyoruz. 2.0 cm2 den büyük olan kaliks taşlarının tedavisinde ESWL ile perkütan nefrolitotomiyi karşılaştıran prospektif ve randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.
Amaçlar. Pediatrik yaş grubunda izole alt kaliks taşlarında ekstrakorporeal şok dalga litotripsi (ESWL) monoterapisinin etkinliğini değerlendirmek ve izole orta/üst kaliks ve renal pelvis taşlarıyla karşılaştırmak. Metotlar. Mart 1992 ile Şubat 2004 tarihleri arasında izole kaliks ve renal pelvis taşları için ESWL ile tedavi edilmiş 126 çocuğun 151 böbrek biriminin verileri retrospektif bir şekilde derlenmiştir. Taşlar sırasıyla 50, 26 ve 75 böbrek biriminde alt, orta/üst kaliks ve renal pelviste yerleşiktir. Sonuçlar böbrek yerleşimine ve taş yüküne göre karşılaştırılmıştır. Bulgular. Hastaların medyan yaşı 8 yaştır (1 ile 16 arasında). Alt ve orta/üst kaliks gruplarındaki medyan taş yükü renal pelvis grubundan anlamlı bir şekilde daha düşüktür, değerler sırasıyla 0.6, 0.6 ve 1 cm2 olarak saptanmıştır (P= 0.002). Bütünündeki taşsızlık oranı alt kaliksler için %62, orta/üst kaliksler için %65.3 ve renal pelvis taşları için %80 olarak saptanmıştır. Boyutu 2 cm2 den büyük olan taşlar için taşsızlık oranı hem alt hem de orta/üst kaliks grubunda %33'e düşmekle birlikte renal pelviste neredeyse aynı durum söz konusudur (%81.8). Taş yükü ve seans sayısı arasında ileri derecede anlamlı bir ilişki saptanmıştır (P< 0.001) ancak taş yüküyle taşsızlık oranı arasında bir ilişki saptanma-mıştır. Sonuç. Çalışmamızda, ESWL bütün yerleşimlerdeki taşlar için eşit derecede etkin bulunmuştur. Bütün kaliks yerleşimlerinde 2.0 cm2 den küçük olan taşların birincil tedavisinde ESWL'yi öneriyoruz. 2.0 cm2 den büyük olan kaliks taşlarının tedavisinde ESWL ile perkütan nefrolitotomiyi karşılaştıran prospektif ve randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.
ABSTRACT
Objectives. To evaluate the efficacy of extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL) monotherapy for isolated lower caliceal calculi in a pediatric age group and compare it with that for isolated middle/upper caliceal and renal pelvic calculi. Methods. We retrospectively reviewed the data of 151 renal units in 126 children treated with ESWL for isolated caliceal and renal pelvic stones from March 1992 to February 2004. The stones were localized in the lower, mid-dle/upper calices, and renal pelvis in 50, 26, and 75 renal units, respectively. The results were compared with respect to renal location and stone burden. Results. The median patient age was 8 years (range 1 to 16). The median stone burden in the lower and middle/upper caliceal groups was significantly lower than in the renal pelvis group at 0.6, 0.6, and 1 cm2, respectively (P= 0.002). The overall stone-free rate was 62% for lower calices, 65.3% for middle/ upper calices, and 80% for renal pelvis stones. For the group with a stone size greater than 2 cm2, the stone-free rate decreased to 33% in both lower and middle/upper calices; however, it was almost the same in the renal pelvis (81.8%). A highly significant relation was found between the stone burden and number of sessions (P= 0.001), but none between the stone burden and stone-free rate. Conclusions. In our study, ESWL was equally effective for stones in all locations. We recommend ESWL as the primary treatment of choice for stones less than 2.0 cm2 in all caliceal locations. For the management of caliceal stones greater than 2.0 cm2, prospective randomized trials comparing ESWL and percutaneous nephrolithotomy are necessary.
Objectives. To evaluate the efficacy of extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL) monotherapy for isolated lower caliceal calculi in a pediatric age group and compare it with that for isolated middle/upper caliceal and renal pelvic calculi. Methods. We retrospectively reviewed the data of 151 renal units in 126 children treated with ESWL for isolated caliceal and renal pelvic stones from March 1992 to February 2004. The stones were localized in the lower, mid-dle/upper calices, and renal pelvis in 50, 26, and 75 renal units, respectively. The results were compared with respect to renal location and stone burden. Results. The median patient age was 8 years (range 1 to 16). The median stone burden in the lower and middle/upper caliceal groups was significantly lower than in the renal pelvis group at 0.6, 0.6, and 1 cm2, respectively (P= 0.002). The overall stone-free rate was 62% for lower calices, 65.3% for middle/ upper calices, and 80% for renal pelvis stones. For the group with a stone size greater than 2 cm2, the stone-free rate decreased to 33% in both lower and middle/upper calices; however, it was almost the same in the renal pelvis (81.8%). A highly significant relation was found between the stone burden and number of sessions (P= 0.001), but none between the stone burden and stone-free rate. Conclusions. In our study, ESWL was equally effective for stones in all locations. We recommend ESWL as the primary treatment of choice for stones less than 2.0 cm2 in all caliceal locations. For the management of caliceal stones greater than 2.0 cm2, prospective randomized trials comparing ESWL and percutaneous nephrolithotomy are necessary.
.: Process List