Benign prostat hiperplazisine bağlı mesane çıkım obstrüksiyonunu düşündüren alt üriner sistem semptomları olan erkeklerde antimuskariniklerin kullanımı
Benign prostat hiperplazisine bağlı mesane çıkım obstrüksiyonunu düşündüren alt üriner sistem semptomları olan erkeklerde antimuskariniklerin kullanımı
Makale Dili: TR
ÖZET
Derlemenin amacı
Bu derleme aşırı aktif mesaneli erkeklerde, ?-bloker antimuskarinikler kombinasyonunun kullanımı üzerine bir güncelleme sağlayacak ve bu aynı hasta popülasyonunda bu ilaçların etkinlik ve güvenilirliğini özetleyecektir.
Son bulgular
Çok sayıda çalışma, antimuskarinik ajanların (tolterodin, oksibütinin, propiverin ve solifenasin) bir ?-bloker ile birlikte veya olmadan kullanımını konu almıştır. Bu çalışmalar, persistan depolama semptomları (aşırı aktif mesane semptomları) olan erkeklerde, klinik olarak anlamlı iyileşmelerin bir ?-blokere antimuskarinik tedavinin eklenmesi ile başarılabileceğini düşündürmektedir. Bu hasta grubunda tek başına bir antimuskarinik tedavi ile monoterapinin umut kırıcı olduğu ispatlanmıştır. İşeme güçlüğü ve akut idrar retansiyonu tüm çalışmalarda sık olmayan bir şekilde bildirilmiştir, ancak değişik çalışmalar antikolinerjik tedavi ile işeme sonrası rezidüel hacimde bir artış ortaya koymuştur. Bununla birlikte bildirilen çalışmaların kısa süreli oldukları (6-12 hafta) ve sadece bazal işeme sonrası rezidüel hacimleri düşük olan erkekleri kapsadıkları göz önünde bulundurulmalıdır ve bundan dolayı sonuçların gerçek yaşamdaki klinik pratiğe koşulsuz olarak uyarlanması güç olmaktadır.
Özet
Bir ?-bloker ile tedaviyi takiben persistan üriner depolama semptomlarının (aşırı aktif mesane) olduğu bir durumda antimuskarinik tedavinin eklenmesi dikkate alınmaya değerdir. Zayıf detrüsör fonksiyonunu düşündüren bazal retansiyonu dışlamak için antimuskarinik tedaviye başlamadan önce işeme sonrası rezidüel hacim ölçülmelidir ve hastalar, özellikle başlanmış olan tedavinin erken evrelerinde dikkatli gözlem altında tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: antimuskarinikler, benign prostat hiperplazisi, mesane çıkım obstrüksiyonu, alt üriner sistem semptomları, aşırı aktif mesane
Derlemenin amacı
Bu derleme aşırı aktif mesaneli erkeklerde, ?-bloker antimuskarinikler kombinasyonunun kullanımı üzerine bir güncelleme sağlayacak ve bu aynı hasta popülasyonunda bu ilaçların etkinlik ve güvenilirliğini özetleyecektir.
Son bulgular
Çok sayıda çalışma, antimuskarinik ajanların (tolterodin, oksibütinin, propiverin ve solifenasin) bir ?-bloker ile birlikte veya olmadan kullanımını konu almıştır. Bu çalışmalar, persistan depolama semptomları (aşırı aktif mesane semptomları) olan erkeklerde, klinik olarak anlamlı iyileşmelerin bir ?-blokere antimuskarinik tedavinin eklenmesi ile başarılabileceğini düşündürmektedir. Bu hasta grubunda tek başına bir antimuskarinik tedavi ile monoterapinin umut kırıcı olduğu ispatlanmıştır. İşeme güçlüğü ve akut idrar retansiyonu tüm çalışmalarda sık olmayan bir şekilde bildirilmiştir, ancak değişik çalışmalar antikolinerjik tedavi ile işeme sonrası rezidüel hacimde bir artış ortaya koymuştur. Bununla birlikte bildirilen çalışmaların kısa süreli oldukları (6-12 hafta) ve sadece bazal işeme sonrası rezidüel hacimleri düşük olan erkekleri kapsadıkları göz önünde bulundurulmalıdır ve bundan dolayı sonuçların gerçek yaşamdaki klinik pratiğe koşulsuz olarak uyarlanması güç olmaktadır.
Özet
Bir ?-bloker ile tedaviyi takiben persistan üriner depolama semptomlarının (aşırı aktif mesane) olduğu bir durumda antimuskarinik tedavinin eklenmesi dikkate alınmaya değerdir. Zayıf detrüsör fonksiyonunu düşündüren bazal retansiyonu dışlamak için antimuskarinik tedaviye başlamadan önce işeme sonrası rezidüel hacim ölçülmelidir ve hastalar, özellikle başlanmış olan tedavinin erken evrelerinde dikkatli gözlem altında tutulmalıdır.
Anahtar Kelimeler: antimuskarinikler, benign prostat hiperplazisi, mesane çıkım obstrüksiyonu, alt üriner sistem semptomları, aşırı aktif mesane
ABSTRACT
Purpose of review
This review will provide an update on the use of antimuscarinics, in combination with an a-blocker, in men with an overactive bladder and summarize the efficacy and safety of these drugs in this patient population.
Recent findings
Studies have included a number of antimuscarinic agents (tolterodine, oxybutynin, propiverine, and solifenacin), with or without an a-blocker. These studies suggest that in men with persistent storage symptoms (overactive bladder symptoms), clinically meaningful improvements can be achieved by addition of an antimuscarinic therapy to an a-blocker. Monotherapy with an antimuscarinic therapy alone in this patient group has proven to be disappointing. Voiding difficulty and acute urinary retention are infrequently reported across all studies, but several trials demonstrated an increase in postvoid residual volume with anticholinergic therapy. It must, however, be borne in mind that reported trials are of short duration (6-12 weeks) and include only men with low postvoid residual volumes at baseline, and the results are, therefore, difficult to unreservedly extrapolate to real-life clinical practice.
Summary
In a situation in which there are persistent urinary storage symptoms (overactive bladder) following therapy with an a-blocker, the addition of an antimuscarinic therapy is worth considering. A postvoid residual volume should be measured prior to commencing antimuscarinic therapy to rule out baseline retention suggestive of poor detrusor function, and patients should be kept under careful review, particularly, in the early stages of having commenced therapy.
Keywords: antimuscarinics, benign prostatic hyperplasia, bladder outflow obstruction, lower urinary tract symptoms, overactive bladder
Purpose of review
This review will provide an update on the use of antimuscarinics, in combination with an a-blocker, in men with an overactive bladder and summarize the efficacy and safety of these drugs in this patient population.
Recent findings
Studies have included a number of antimuscarinic agents (tolterodine, oxybutynin, propiverine, and solifenacin), with or without an a-blocker. These studies suggest that in men with persistent storage symptoms (overactive bladder symptoms), clinically meaningful improvements can be achieved by addition of an antimuscarinic therapy to an a-blocker. Monotherapy with an antimuscarinic therapy alone in this patient group has proven to be disappointing. Voiding difficulty and acute urinary retention are infrequently reported across all studies, but several trials demonstrated an increase in postvoid residual volume with anticholinergic therapy. It must, however, be borne in mind that reported trials are of short duration (6-12 weeks) and include only men with low postvoid residual volumes at baseline, and the results are, therefore, difficult to unreservedly extrapolate to real-life clinical practice.
Summary
In a situation in which there are persistent urinary storage symptoms (overactive bladder) following therapy with an a-blocker, the addition of an antimuscarinic therapy is worth considering. A postvoid residual volume should be measured prior to commencing antimuscarinic therapy to rule out baseline retention suggestive of poor detrusor function, and patients should be kept under careful review, particularly, in the early stages of having commenced therapy.
Keywords: antimuscarinics, benign prostatic hyperplasia, bladder outflow obstruction, lower urinary tract symptoms, overactive bladder
.: İşlem Listesi