.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Comparing the Anxiety Types of Children with and without Stuttering Through a Self-Report Method: A Descriptive Study
Kekemeliği Olan ve Olmayan Çocukların Kaygı Tiplerinin Öz Bildirim Yöntemiyle Karşılaştırılması: Tanımlayıcı Çalışma
Turkiye Klinikleri J Health Sci. 2022;7(4):1000-7
doi: 10.5336/healthsci.2022-90443
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: The aim of this study was to compare the anxiety types of school-age children with and without stuttering based on self-report. A further aim was to examine the possible relationships between anxiety levels and stuttering characteristics in children with stuttering. Material and Methods: The participants included 25 children who stutter aged between 9-12 years (mean age=115.64±9.8 months; 22 boys, 3 girls) and 25 age- and gender- matched children who did not stutter (mean age=116.52±10.3 months; 22 boys, 3 girls). The children's anxiety types were examined with the Spence Children's Anxiety Scale Child Version. The Stuttering Severity Instrument- 4-TR was used to evaluate the stuttering characteristics of children with stuttering. Results: There was no significant difference between the separation anxiety, fear of physical injury, generalized anxiety, obsessive compulsive disorder, and panic disorder-agoraphobia sub-factor scores of the children with and without stuttering. However, the social phobia (Mann-Whitney U test; p=0.008; effect size: 0.75) and the Spence Children's Anxiety Scale total scores (independent samples t-test; p=0.009; effect size: 0.77) of the children with stuttering were significantly higher than for children without stuttering. Conclusion: It is thought that the knowledge of speech and language therapists about different types of anxiety may help them to better understand the individual's stuttering. Thus, anxiety levels should be checked during routine stuttering assessments.
Keywords: Anxiety; anxiety types; social anxiety disorder; social phobia; stuttering
Objective: The aim of this study was to compare the anxiety types of school-age children with and without stuttering based on self-report. A further aim was to examine the possible relationships between anxiety levels and stuttering characteristics in children with stuttering. Material and Methods: The participants included 25 children who stutter aged between 9-12 years (mean age=115.64±9.8 months; 22 boys, 3 girls) and 25 age- and gender- matched children who did not stutter (mean age=116.52±10.3 months; 22 boys, 3 girls). The children's anxiety types were examined with the Spence Children's Anxiety Scale Child Version. The Stuttering Severity Instrument- 4-TR was used to evaluate the stuttering characteristics of children with stuttering. Results: There was no significant difference between the separation anxiety, fear of physical injury, generalized anxiety, obsessive compulsive disorder, and panic disorder-agoraphobia sub-factor scores of the children with and without stuttering. However, the social phobia (Mann-Whitney U test; p=0.008; effect size: 0.75) and the Spence Children's Anxiety Scale total scores (independent samples t-test; p=0.009; effect size: 0.77) of the children with stuttering were significantly higher than for children without stuttering. Conclusion: It is thought that the knowledge of speech and language therapists about different types of anxiety may help them to better understand the individual's stuttering. Thus, anxiety levels should be checked during routine stuttering assessments.
Keywords: Anxiety; anxiety types; social anxiety disorder; social phobia; stuttering
ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı, kekemeliği olan ve olmayan okul çağı çocukların öz bildirim raporuna dayalı olarak kaygı tiplerinin karşılaştırılmasıdır. Ayrıca kekemeliği olan çocuklarda, kaygı düzeyleri ile kekemelik özellikleri arasındaki muhtemel ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmanın katılımcı grubu 9- 12 yaş arasında kekemeliği olan 25 (ortalama yaş=115,64±9,8; 22 erkek, 3 kız) ve kekemeliği olan çocuklar ile yaş ve cinsiyet özellikler açısından eşleştirilmiş kekemeliği olmayan 25 çocuktan (ortalama yaş=116,52±10,3; 22 erkek, 3 kız) oluşmaktadır. Çalışmada kaygı tiplerini değerlendirmek için Spence Çocuklar için Kaygı Ölçeği-Çocuk Formu kullanılmıştır. Kekemeliği olan çocukların kekemelik özelliklerinin değerlendirilmesi için ise Kekemelik Şiddetini Değerlendirme Aracı-4 kullanılmıştır. Bulgular: Çalışma sonucunda, 2 grup arasında; ayrılık kaygısı, fiziksel yaralanma korkusu, genel kaygı, obsesif kompulsif bozukluk ve panik bozukluk-agorafobi alt faktör puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı olarak farklılık bulunmamıştır. Ancak kekemeliği olan çocukların; sosyal fobi (Mann- Whitney U test; p=0,008<0,01; etki büyüklüğü: 0,75) ve Spence Çocuklar için Kaygı Ölçeği-Toplam puanları (bağımsız örneklemler için t-testi; p=0,009<0,01; etki büyüklüğü: 0,77), kekemeliği olmayan akranlarına kıyasla istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Dil ve konuşma terapistlerinin farklı kaygı tipleri hakkındaki bilgi düzeylerinin, kekemeliğin daha iyi anlaşılmasını sağlayacağı düşünülmektedir. Buna göre rutin kekemelik değerlendirmelerinde bireyin kaygı düzeyleri de değerlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Kaygı; kaygı tipleri; sosyal kaygı bozukluğu; sosyal fobi; kekemelik
Amaç: Bu çalışmanın amacı, kekemeliği olan ve olmayan okul çağı çocukların öz bildirim raporuna dayalı olarak kaygı tiplerinin karşılaştırılmasıdır. Ayrıca kekemeliği olan çocuklarda, kaygı düzeyleri ile kekemelik özellikleri arasındaki muhtemel ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmanın katılımcı grubu 9- 12 yaş arasında kekemeliği olan 25 (ortalama yaş=115,64±9,8; 22 erkek, 3 kız) ve kekemeliği olan çocuklar ile yaş ve cinsiyet özellikler açısından eşleştirilmiş kekemeliği olmayan 25 çocuktan (ortalama yaş=116,52±10,3; 22 erkek, 3 kız) oluşmaktadır. Çalışmada kaygı tiplerini değerlendirmek için Spence Çocuklar için Kaygı Ölçeği-Çocuk Formu kullanılmıştır. Kekemeliği olan çocukların kekemelik özelliklerinin değerlendirilmesi için ise Kekemelik Şiddetini Değerlendirme Aracı-4 kullanılmıştır. Bulgular: Çalışma sonucunda, 2 grup arasında; ayrılık kaygısı, fiziksel yaralanma korkusu, genel kaygı, obsesif kompulsif bozukluk ve panik bozukluk-agorafobi alt faktör puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı olarak farklılık bulunmamıştır. Ancak kekemeliği olan çocukların; sosyal fobi (Mann- Whitney U test; p=0,008<0,01; etki büyüklüğü: 0,75) ve Spence Çocuklar için Kaygı Ölçeği-Toplam puanları (bağımsız örneklemler için t-testi; p=0,009<0,01; etki büyüklüğü: 0,77), kekemeliği olmayan akranlarına kıyasla istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Dil ve konuşma terapistlerinin farklı kaygı tipleri hakkındaki bilgi düzeylerinin, kekemeliğin daha iyi anlaşılmasını sağlayacağı düşünülmektedir. Buna göre rutin kekemelik değerlendirmelerinde bireyin kaygı düzeyleri de değerlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Kaygı; kaygı tipleri; sosyal kaygı bozukluğu; sosyal fobi; kekemelik
REFERANSLAR:
- Guitar B. Stuttering: An Integrated Approach to its Nature and Treatment. 4th ed. Baltimore: Lippincott Williams & Wilkins; 2014.
- Constantino CD, Manning WH, Nordstrom SN. Rethinking covert stuttering. J Fluency Disord. 2017;53:26-40. [Crossref] [PubMed]
- Smith A, Weber C. How stuttering develops: the multifactorial dynamic pathways theory. J Speech Lang Hear Res. 2017;60(9):2483-505. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Craske MG, Rauch SL, Ursano R, Prenoveau J, Pine DS, Zinbarg RE. What is an anxiety disorder? Depress Anxiety. 2009;26(12):1066-85. [Crossref] [PubMed]
- Kraaimaat FW, Vanryckeghem M, Van Dam-Baggen R. Stuttering and social anxiety. J Fluency Disord. 2002;27(4):319-30; quiz 330-1. [Crossref] [PubMed]
- American Psychiatric Association [Internet]. © 2022 American Psychiatric Association [Cited: October 10, 2021]. What are anxiety disorders? Available from: [Link]
- Craig A, Tran Y. Fear of speaking: chronic anxiety and stammering. Adv Psychiatr Treat. 2006;12(1):63-8. [Crossref]
- Smith KA, Iverach L, O'Brian S, Kefalianos E, Reilly S. Anxiety of children and adolescents who stutter: a review. J Fluency Disord. 2014;40:22-34. [Crossref] [PubMed]
- Ezrati-Vinacour R, Platzky R, Yairi E. The young child's awareness of stuttering-like disfluency. J Speech Lang Hear. 2001;44(2):368-80. [Crossref]
- Davis S, Howell P, Cooke F. Sociodynamic relationships between children who stutter and their non-stuttering classmates. J Child Psychol Psychiatry. 2002;43(7):939-47. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Iverach L, O'Brian S, Jones M, Block S, Lincoln M, Harrison E, et al. Prevalence of anxiety disorders among adults seeking speech therapy for stuttering. J Anxiety Disord. 2009;23(7):928-34. [Crossref] [PubMed]
- Iverach L, Rapee RM. Social anxiety disorder and stuttering: current status and future directions. J Fluency Disord. 2014;40:69-82. [Crossref] [PubMed]
- Messenger M, Onslow M, Packman A, Menzies R. Social anxiety in stuttering: measuring negative social expectancies. J Fluency Disord. 2004;29(3):201-12. [Crossref] [PubMed]
- Kaddah F, Mesallam TA, Shoeib RM, Abdelgoad AA. Anxiety profile in children and adolescents with stuttering. Egypt J Ear Nose Throat Allied Sci. 2020;21(2):37-43. [Crossref]
- Blood GW, Blood IM. Preliminary study of self-reported experience of physical aggression and bullying of boys who stutter: relation to increased anxiety. Percept Mot Skills. 2007;104(3 Pt 2):1060-6. [Crossref] [PubMed]
- Blood GW, Blood IM, Maloney K, Meyer C, Qualls CD. Anxiety levels in adolescents who stutter. J Commun Disord. 2007;40(6):452-69. [Crossref] [PubMed]
- Cherif L, Boudabous J, Khmakhem K, Kammoun S, Kacem IH, Ayadi H, et al. Self-esteem and anxiety in stuttering children and attitude of their parents. Health Edu Care. 2018; 3(2):1-5. [Crossref]
- Mulcahy K, Hennessey N, Beilby J, Byrnes M. Social anxiety and the severity and typography of stuttering in adolescents. J Fluency Disord. 2008;33(4):306-19. [Crossref] [PubMed]
- Iverach L, Jones M, McLellan LF, Lyneham HJ, Menzies RG, Onslow M, et al. Prevalence of anxiety disorders among children who stutter. J Fluency Disord. 2016;49:13-28. [Crossref] [PubMed]
- McAllister J, Kelman E, Millard S. Anxiety and cognitive bias in children and young people who stutter. Procedia Soc Behav Sci. 2015;193:183-91. [Crossref]
- Blood G, Blood I, Tellis G, Gabel R. Communication apprehension and self-perceived communication competence in adolescents who stutter. J Fluency Disord. 2001;26(3):161-78. [Crossref]
- Cangi ME, Erim A. Comparison of children who do and do not stutter regarding dimensions of temperament, aspects of attention-deficit hyperactivity disorder and anxiety types. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal. 2021;11(61):263-79. [Link]
- Rocha M, Yaruss JS, Rato JR. Stuttering impact: a shared perception for parents and children? Folia Phoniatr Logop. 2020;72(6):478-86. [Crossref] [PubMed]
- Smith KA, Iverach L, O'Brian S, Mensah F, Kefalianos E, Hearne A, et al. Anxiety in 11-year-old children who stutter: findings from a prospective longitudinal community sample. J Speech Lang Hear Res. 2017;60(5):1211-22. Erratum in: J Speech Lang Hear Res. 2018;61(1):52. [Crossref] [PubMed]
- Nauta MH, Scholing A, Rapee RM, Abbott M, Spence SH, Waters A. A parent-report measure of children's anxiety: psychometric properties and comparison with child-report in a clinic and normal sample. Behav Res Ther. 2004;42(7):813-39. [Crossref] [PubMed]
- Spence SH. A measure of anxiety symptoms among children. Behav Res Ther. 1998;36(5):545-66. [Crossref] [PubMed]
- Riley GD, Bakker K. Stuttering Severity Instrument: SSI-4. 1st ed. Austin: Tex: Pro-Ed; 2009.
- Mutlu Aİ, Tırank ŞB, Gündüz B. 6 ve 16 yaş okul çocukları arasındaki SSI-4-TR/KEŞIDA-4 dördüncü baskısının Türkçe versiyonunun güvenilirliği ve geçerliliği [Reliability and validity of the Turkish version of the stuttering severity instrument, fourth edition (SSI-4-TR/ KEŞİDA4) between 6 and 16 years old school children]. Izmir Democracy University Health Sciences Journal. 2020;3(2):135-44. [Link]
- Direktör C, Serin NB. Psychometric Properties of Spence Children's Anxiety Scale (SCAS). Eurasia J Math Sci Technol. 2017;13(10):6725-36. [Crossref]
- Costelloe S, Davis S, Cavenagh P, Doneva SP. Attention levels in young children who stutter. Appl Neuropsychol Child. 2019;8(4):355-65. [Crossref] [PubMed]
- Menzies RG, Onslow M, Packman A, O'Brian S. Cognitive behavior therapy for adults who stutter: a tutorial for speech-language pathologists. J Fluency Disord. 2009;34(3):187-200. [Crossref] [PubMed]
- Beilby JM, Yaruss JS. The impact of a stuttering disorder on Western Australian children and adolescents. Perspectives on Fluency & Fluency Disorders. 2012;22(2):51-62. [Crossref]
- Iverach L, Rapee RM, Wong QJJ, Lowe R. Maintenance of social anxiety in stuttering: a cognitive-behavioral model. Am J Speech Lang Pathol. 2017;26(2):540-56. [Crossref] [PubMed]
- Iverach L, Jones M, O'Brian S, Block S, Lincoln M, Harrison E, et al. The relationship between mental health disorders and treatment outcomes among adults who stutter. J Fluency Disord. 2009;34(1):29-43. Erratum in: J Fluency Disord. 2009;34(4):301. [Crossref] [PubMed]
- Yaşar Ö, Vural Batık M, Özdemir Ş. Kekemeliği olan okul çağı çocukların annelerinin öznel iyi oluş ve umut düzeylerinin incelenmesi: kesitsel araştırma [The subjective well-being and hope levels of mothers with children who stutter: cross-sectional study]. Türkiye Klinikleri Sağlık Bilimleri Dergisi. 2022;7(2):349-57. [Crossref]
.: İşlem Listesi