.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Dental Number Anomalies in Children Applying to Recep Tayyip Erdoğan University Faculty of Dentistry: A Retrospective Cross-Sectional Study
Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi'ne Başvuran Çocuklarda Diş Sayı Anomalileri: Bir Retrospektif Kesitsel Çalışma
Turkiye Klinikleri J Dental Sci. 2022;28(1):72-8
doi: 10.5336/dentalsci.2021-81197
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: Hypodontia is tooth deficiency compared to normal dentition, whereas hyperdontia is the presence of extra teeth. Hypodontia and hyperdontia are opposite numerical variations of human dentition and the occurrence of both is called concomitant hypohyperdontia (CHH). In this study, we aimed to determine the prevalence of dental number anomalies in children aged 7-12 years. Material and Methods: We examined 7,011 children with good quality panoramic radiographs and no history of the syndrome was examined for the presence of dental number anomalies among children who applied to Recep Tayyip Erdoğan University Department of Pediatric Dentistry between 2015 and 2019. Statistical analysis was performed using SPSS software and the chi-square test. Results: Out of 7,011 patients, 360 (5.14%) had congenital anomalies in tooth number. The prevalences of congenital absence of teeth and hyperdontia were 4.75% and 0.4%, respectively. CHH was observed in one patient only. Although hypodontia was observed more frequently in females, the difference in both sexes was not statistically significant. Hyperdontia was more common in males (8.6%) than in females (6.9%), with no statistically significant difference. Conclusion: The frequency of tooth number anomalies in patients who applied to our faculty was 5.14%. Panoramic radiographs taken at the first examination and routine controls are of great importance in the early diagnosis and treatment of congenital tooth number anomalies. If diagnosed early, alternative treatment methods can be planned and applied in a multidisciplinary approach to create an esthetic and functional tooth structure.
Keywords: Hypodontia; hyperdontia; number anomalies; prevalence; retrospective study
Objective: Hypodontia is tooth deficiency compared to normal dentition, whereas hyperdontia is the presence of extra teeth. Hypodontia and hyperdontia are opposite numerical variations of human dentition and the occurrence of both is called concomitant hypohyperdontia (CHH). In this study, we aimed to determine the prevalence of dental number anomalies in children aged 7-12 years. Material and Methods: We examined 7,011 children with good quality panoramic radiographs and no history of the syndrome was examined for the presence of dental number anomalies among children who applied to Recep Tayyip Erdoğan University Department of Pediatric Dentistry between 2015 and 2019. Statistical analysis was performed using SPSS software and the chi-square test. Results: Out of 7,011 patients, 360 (5.14%) had congenital anomalies in tooth number. The prevalences of congenital absence of teeth and hyperdontia were 4.75% and 0.4%, respectively. CHH was observed in one patient only. Although hypodontia was observed more frequently in females, the difference in both sexes was not statistically significant. Hyperdontia was more common in males (8.6%) than in females (6.9%), with no statistically significant difference. Conclusion: The frequency of tooth number anomalies in patients who applied to our faculty was 5.14%. Panoramic radiographs taken at the first examination and routine controls are of great importance in the early diagnosis and treatment of congenital tooth number anomalies. If diagnosed early, alternative treatment methods can be planned and applied in a multidisciplinary approach to create an esthetic and functional tooth structure.
Keywords: Hypodontia; hyperdontia; number anomalies; prevalence; retrospective study
ÖZET
Amaç: Normal yapı içinde daha az sayıda dişin varlığı hipodonti, daha fazla sayıda dişin varlığı ise hiperdonti olarak kabul edilir. Hipodonti ve hiperdonti, insan dişlenmesinin 2 zıt sayısal varyasyonudur ve bu 2 durumun ortaya çıkması, konkomitant hipo-hiperdonti (KHH) olarak adlandırılır. Bu çalışmada, 7-12 yaş arası çocuk hastalarda dental sayı anomalilerinin prevalansının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Çocuk Diş Hekimliği Anabilim Dalına 2015 ve 2019 yılları arasında başvuran çocuklardan, herhangi bir sendrom öyküsü olmayan, iyi kalitede panoramik radyografları olan 7.011 çocuğun panoramik radyografileri, diş sayı anomalilerinin varlığı açısından incelendi. İstatistiksel analiz SPSS yazılımı ve ki-kare testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Fakültemizde taranan 7.011 hastanın 360'ında (%5,14) diş sayısı anomalilerinin varlığı saptandı. Konjenital hipodonti ve hiperdonti prevalansı sırasıyla %4,75 ve 0,4 olarak tespit edildi. Sadece bir hastada KHH görüldü. Kadınlarda hipodonti daha sık görülmesine rağmen, 2 cinsiyet arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Hiperdonti erkeklerde (%8,6), kadınlara (%6,9) göre daha sık görülmesine rağmen cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı. Sonuç: Fakültemize başvuran hastalarda, diş sayı anomalilerinin sıklığı %5,14 bulundu. İlk muayenede ve rutin kontrollerde alınan panoramik radyograflar konjenital diş sayı anomalilerinin eksikliklerinin erken teşhisinde ve tedavisinde büyük öneme sahiptir. Erken teşhis ile birlikte, estetik ve fonksiyonel bir diş yapısı oluşturmak için multidisipliner bir ekip yaklaşımı içinde alternatif tedavi yöntemleri planlanıp uygulanabilecektir.
Anahtar Kelimeler: Hipodonti; hiperdonti; sayı anomalileri; prevalans; retrospektif çalışma
Amaç: Normal yapı içinde daha az sayıda dişin varlığı hipodonti, daha fazla sayıda dişin varlığı ise hiperdonti olarak kabul edilir. Hipodonti ve hiperdonti, insan dişlenmesinin 2 zıt sayısal varyasyonudur ve bu 2 durumun ortaya çıkması, konkomitant hipo-hiperdonti (KHH) olarak adlandırılır. Bu çalışmada, 7-12 yaş arası çocuk hastalarda dental sayı anomalilerinin prevalansının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Çocuk Diş Hekimliği Anabilim Dalına 2015 ve 2019 yılları arasında başvuran çocuklardan, herhangi bir sendrom öyküsü olmayan, iyi kalitede panoramik radyografları olan 7.011 çocuğun panoramik radyografileri, diş sayı anomalilerinin varlığı açısından incelendi. İstatistiksel analiz SPSS yazılımı ve ki-kare testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Fakültemizde taranan 7.011 hastanın 360'ında (%5,14) diş sayısı anomalilerinin varlığı saptandı. Konjenital hipodonti ve hiperdonti prevalansı sırasıyla %4,75 ve 0,4 olarak tespit edildi. Sadece bir hastada KHH görüldü. Kadınlarda hipodonti daha sık görülmesine rağmen, 2 cinsiyet arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Hiperdonti erkeklerde (%8,6), kadınlara (%6,9) göre daha sık görülmesine rağmen cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı. Sonuç: Fakültemize başvuran hastalarda, diş sayı anomalilerinin sıklığı %5,14 bulundu. İlk muayenede ve rutin kontrollerde alınan panoramik radyograflar konjenital diş sayı anomalilerinin eksikliklerinin erken teşhisinde ve tedavisinde büyük öneme sahiptir. Erken teşhis ile birlikte, estetik ve fonksiyonel bir diş yapısı oluşturmak için multidisipliner bir ekip yaklaşımı içinde alternatif tedavi yöntemleri planlanıp uygulanabilecektir.
Anahtar Kelimeler: Hipodonti; hiperdonti; sayı anomalileri; prevalans; retrospektif çalışma
REFERANSLAR:
- Laganà G, Venza N, Borzabadi-Farahani A, Fabi F, Danesi C, Cozza P. Dental anomalies: prevalence and associations between them in a large sample of non-orthodontic subjects, a cross-sectional study. BMC Oral Health. 2017;17(1):62. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Deolia SG, Chhabra C, Chhabra KG, Kalghatgi S, Khandelwal N. Dental anomalies of the deciduous dentition among Indian children: a survey from Jodhpur, Rajasthan, India. J Indian Soc Pedod Prev Dent. 2015;33(2):111-5. [Crossref] [PubMed]
- Bural C, Oztas E, Ozturk S, Bayraktar G. Multidisciplinary treatment of non-syndromic oligodontia. Eur J Dent. 2012;6(2):218-26. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Parkin N, Elcock C, Smith RN, Griffin RC, Brook AH. The aetiology of hypodontia: the prevalence, severity and location of hypodontia within families. Arch Oral Biol. 2009;54 Suppl 1:S52-6. [Crossref] [PubMed]
- van Marrewijk DJ, van Stiphout MA, Reuland-Bosma W, Bronkhorst EM, Ongkosuwito EM. The relationship between craniofacial development and hypodontia in patients with Down syndrome. Eur J Orthod. 2016;38(2):178-83. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Murashima-Suginami A, Takahashi K, Kawabata T, Sakata T, Tsukamoto H, Sugai M, et al. Rudiment incisors survive and erupt as supernumerary teeth as a result of USAG-1 abrogation. Biochem Biophys Res Commun. 2007;359(3):549-55. [Crossref] [PubMed]
- Açikgöz A, Açikgöz G, Tunga U, Otan F. Characteristics and prevalence of non-syndrome multiple supernumerary teeth: a retrospective study. Dentomaxillofac Radiol. 2006;35(3):185-90. [Crossref] [PubMed]
- Anthonappa RP, Lee CK, Yiu CK, King NM. Hypohyperdontia: literature review and report of seven cases. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2008;106(5):e24-30. [Crossref] [PubMed]
- Camilleri GE. Concomitant hypodontia and hyperodontia. Case report. Br Dent J. 1967 3;123(7):338-9. [PubMed]
- Sejdini M, Çerkezi S. Dental number anomalies and their prevalence according to gender and jaw in school children 7 to 14 years. Open Access Maced J Med Sci. 2018;6(5):867-73. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Candan Ü, Kıpçak Ö, Evcil MS. [Prevalence of congenitally missing permanent teeth in aegean region children]. J Dent Fac Atatürk Uni. 2014;24(3):349-52. [Link]
- Ayrancı F. [Evaluation of the prevalence of congenital teeth deficiencies in the middle black sea region children]. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2019;10(2):137-40. [Crossref]
- Tunç EŞ, Koyutürk AE. [Prevalence of congenitally missing permanent teeth in blacksea region children]. Ata Diş Hek Fak Derg. 2006;16(2):37-40. [Link]
- Behr M, Proff P, Leitzmann M, Pretzel M, Handel G, Schmalz G, et al. Survey of congenitally missing teeth in orthodontic patients in Eastern Bavaria. Eur J Orthod. 2011;33(1):32-6. [Crossref] [PubMed]
- Nik-Hussein NN. Hypodontia in the permanent dentition: a study of its prevalence in Malaysian children. Aust Orthod J. 1989;11(2):93-5. [PubMed]
- Muller TP, Hill IN, Peterson AC, Blayney JR. A survey of congenitally missing permanent teeth. J Am Dent Assoc. 1970;81(1):101-7. [Crossref] [PubMed]
- Yılmaz S, Avcı F, Akyol R, İspekter N, Tanyeri F, Kış H, et al. [The prevalence of dental anomalies and congenital dental deficiency in Kayseri province population]. Selcuk Dent J. 2019;6(4):50-4. [Link]
- Pinho T, Tavares P, Maciel P, Pollmann C. Developmental absence of maxillary lateral incisors in the Portuguese population. Eur J Orthod. 2005;27(5):443-9. [Crossref] [PubMed]
- McNamara C, Foley T, McNamara CM. Multidisplinary management of hypodontia in adolescents: case report. J Can Dent Assoc. 2006;72(8):740-6. [PubMed]
- Vastardis H. The genetics of human tooth agenesis: new discoveries for understanding dental anomalies. Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2000;117(6):650-6. [Crossref] [PubMed]
- Bäckman B, Wahlin YB. Variations in number and morphology of permanent teeth in 7-year-old Swedish children. Int J Paediatr Dent. 2001;11(1):11-7. [Crossref] [PubMed]
- Ghabanchi J, Haghnegahdar AA, Khodadazadeh Sh, Haghnegahdar S. A radiographic and clinical survey of dental anomalies in patient referring to Shiraz dental school. Shiraz Univ Dent J. 2010;10:26-31. [Link]
- Campoy MD, González-Allo A, Moreira J, Ustrell J, Pinho T. Dental anomalies in a Portuguese population. Int Orthod. 2013;11(2):210-20. [Crossref] [PubMed]
- Kokten G, Balcioglu H, Buyukertan M. Supernumerary fourth and fifth molars: a report of two cases. J Contemp Dent Pract. 2003;4(4):67-76. [Crossref] [PubMed]
- Alberti G, Mondani PM, Parodi V. Eruption of supernumerary permanent teeth in a sample of urban primary school population in Genoa, Italy. Eur J Paediatr Dent. 2006;7(2):89-92. [PubMed]
- Vahid-Dastjerdi E, Borzabadi-Farahani A, Mahdian M, Amini N. Supernumerary teeth amongst Iranian orthodontic patients. A retrospective radiographic and clinical survey. Acta Odontol Scand. 2011;69(2):125-8. [Crossref] [PubMed]
- Hagiwara Y, Uehara T, Narita T, Tsutsumi H, Nakabayashi S, Araki M. Prevalence and distribution of anomalies of permanent dentition in 9584 Japanese high school students. Odontology. 2016;104(3):380-9. [Crossref] [PubMed]
- Özveren N, Atay MT. [Types and prevalence of dental anomaly in Turkish pediatric patients of Trakya region]. Turkiye Klinikleri. Dishekimligi Bilimleri Dergisi. 2020;26(3):362-70. [Crossref]
- Yagüe-García J, Berini-Aytés L, Gay-Escoda C. Multiple supernumerary teeth not associated with complex syndromes: a retrospective study. Med Oral Patol Oral Cir Bucal. 2009;14(7):E331-6. [PubMed]
- Nuvvula S, Kiranmayi M, Shilpa G, Nirmala SV. Hypohyperdontia: Agenesis of three third molars and mandibular centrals associated with midline supernumerary tooth in mandible. Contemp Clin Dent. 2010;1(3):136-41. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Gokkaya B, Kargul B. Prevalence of concomitant hypo-hyperdontia in a group of Turkish orthodontic patients. Eur Arch Paediatr Dent. 2016;17(1):53-7. [Crossref] [PubMed]
- Ranta R. Numeric anomalies of teeth in concomitant hypodontia and hyperdontia. J Craniofac Genet Dev Biol. 1988;8(3):245-51. [PubMed]
- Kim SG, Lee SH. Mesiodens: a clinical and radiographic study. J Dent Child (Chic). 2003;70(1):58-60. [PubMed]
- Russell KA, Folwarczna MA. Mesiodens--diagnosis and management of a common supernumerary tooth. J Can Dent Assoc. 2003;69(6):362-6. [PubMed]
- Endo T, Ozoe R, Kubota M, Akiyama M, Shimooka S. A survey of hypodontia in Japanese orthodontic patients. Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2006 ;129(1):29-35. [Crossref] [PubMed]
.: İşlem Listesi