.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Does Orthodontic Treatment with Self-Ligating or Conventional Brackets Have Different Effects on Periodontal Health?
Kendinden Bağlanabilen ya da Konvansiyonel Braketlerle Ortodontik Tedavinin Periodontal Sağlık Üzerindeki Etkileri Farklı mıdır?
Turkiye Klinikleri J Dental Sci. 2016;22(3):202-8
doi: 10.5336/dentalsci.2016-52124
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: Maintaining adequate oral hygiene is a challenge for orthodontic patients. The aim of the present study was to compare the effect of self-ligating and conventional brackets on plaque accumulation and clinical periodontal parameters. Material and Methods: The study involved 30 patients randomly allocated to two groups: 15 individuals were treated with conventional brackets while 15 subjects were treated with self-ligating brackets in both arches. Clinical periodontal parameters involving probing depth, plaque index and bleeding on probing were recorded at baseline (3rd month of the orthodontic treatment) and at final (5th month of the orthodontic treatment). Additionally, percentage of plaque coverage on maxillary and mandibular incisors was determined objectively using a digital plaque imaging method at baseline and final recording visits. The normality of data was analysed by the Shapiro-Wilk test and statistical analysis was performed using parametric techniques. The fisher exact test was used to analyse the statistical difference in age and gender between the two groups. Comparisons of the clinical periodontal parameters between two study groups and in the same group from baseline to final recordings, were performed using the repeated measures ANOVA test using SPSS. Results: Plaque index and percentage of plaque coverage were decreased in both groups in final when compared to baseline (p<0.05). No statistical difference was detected between two bracket types in all periodontal parameters (p>0.05). Conclusion: No significant change was found with regard to the periodontal response to orthodontic treatment for the variables assessed between subjects receiving passive self-ligating and conventional brackets.
Keywords: Orthodontic brackets; dental plaque; periodontal index
Objective: Maintaining adequate oral hygiene is a challenge for orthodontic patients. The aim of the present study was to compare the effect of self-ligating and conventional brackets on plaque accumulation and clinical periodontal parameters. Material and Methods: The study involved 30 patients randomly allocated to two groups: 15 individuals were treated with conventional brackets while 15 subjects were treated with self-ligating brackets in both arches. Clinical periodontal parameters involving probing depth, plaque index and bleeding on probing were recorded at baseline (3rd month of the orthodontic treatment) and at final (5th month of the orthodontic treatment). Additionally, percentage of plaque coverage on maxillary and mandibular incisors was determined objectively using a digital plaque imaging method at baseline and final recording visits. The normality of data was analysed by the Shapiro-Wilk test and statistical analysis was performed using parametric techniques. The fisher exact test was used to analyse the statistical difference in age and gender between the two groups. Comparisons of the clinical periodontal parameters between two study groups and in the same group from baseline to final recordings, were performed using the repeated measures ANOVA test using SPSS. Results: Plaque index and percentage of plaque coverage were decreased in both groups in final when compared to baseline (p<0.05). No statistical difference was detected between two bracket types in all periodontal parameters (p>0.05). Conclusion: No significant change was found with regard to the periodontal response to orthodontic treatment for the variables assessed between subjects receiving passive self-ligating and conventional brackets.
Keywords: Orthodontic brackets; dental plaque; periodontal index
ÖZET
Amaç: Ortodontik tedavi gören hastalarda yeterli oral hijyenin sağlanması güçtür. Bu çalışmanın amacı kendinden bağlanabilen braketlerin ve konvansiyonel braketlerin plak birikimi ve klinik periodontal parametreler üzerine etkilerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışma 2 gruba randomize olarak ayrılan 30 hastadan oluştu: 15 birey alt ve üst arklarda konvansiyonel braketlerle tedavi edilirken, 15 hastanın tedavisi kendinden bağlanabilen braketlerle yürütüldü. Klinik ölçümler, sondalama derinliği, plak indeksi ve sondalamada kanamayı içeren başlangıç (ortodontik tedavinin 3. ayı) ve bitiş (ortodontik tedavinin 5. ayı) periodontal parametrelerden oluştu. Bu ölçümlere ek olarak, başlangıç ve bitiş ölçüm randevularında, maksiller ve mandibuler keserlerdeki plak birikimi dijital plak görüntüleme metodu ile saptandı. Verilerin normal dağılımı Shapiro-Wilk testi ile analiz edildi ve istatistiksel analizler parametrik testlerle yürütüldü. İki çalışma grubu arasında yaş ve cinsiyetteki istatistiksel farkın analizi ise fisher exact testi kullanılarak yapıldı. Gruplar arası ve başlangıç ve bitiş grup içi klinik periodontal parametrelerin ve plak birikiminin karşılaştırılması tekrarlı ölçümler için ANOVA testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Başlangıç ölçümlerine kıyasla, bitiş değerlendirmesinde plak indeksi ve plak yüzdesi her iki grupta da önemli derecede daha düşüktü (p<0.05). Değerlendirilen tüm periodontal parametrelerde, iki braket grubu arasında istatistiksel olarak önemli bir farka rastlanmadı (p>0.05). Sonuç: Kendinden bağlanabilen ve konvansiyonel braketlerle ortodontik tedaviye verilen periodontal cevapta gruplar arasında bir fark bulunmadı.
Anahtar Kelimeler: Ortodontik braketler; diş plağı; periodontal indeks
Amaç: Ortodontik tedavi gören hastalarda yeterli oral hijyenin sağlanması güçtür. Bu çalışmanın amacı kendinden bağlanabilen braketlerin ve konvansiyonel braketlerin plak birikimi ve klinik periodontal parametreler üzerine etkilerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Çalışma 2 gruba randomize olarak ayrılan 30 hastadan oluştu: 15 birey alt ve üst arklarda konvansiyonel braketlerle tedavi edilirken, 15 hastanın tedavisi kendinden bağlanabilen braketlerle yürütüldü. Klinik ölçümler, sondalama derinliği, plak indeksi ve sondalamada kanamayı içeren başlangıç (ortodontik tedavinin 3. ayı) ve bitiş (ortodontik tedavinin 5. ayı) periodontal parametrelerden oluştu. Bu ölçümlere ek olarak, başlangıç ve bitiş ölçüm randevularında, maksiller ve mandibuler keserlerdeki plak birikimi dijital plak görüntüleme metodu ile saptandı. Verilerin normal dağılımı Shapiro-Wilk testi ile analiz edildi ve istatistiksel analizler parametrik testlerle yürütüldü. İki çalışma grubu arasında yaş ve cinsiyetteki istatistiksel farkın analizi ise fisher exact testi kullanılarak yapıldı. Gruplar arası ve başlangıç ve bitiş grup içi klinik periodontal parametrelerin ve plak birikiminin karşılaştırılması tekrarlı ölçümler için ANOVA testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Başlangıç ölçümlerine kıyasla, bitiş değerlendirmesinde plak indeksi ve plak yüzdesi her iki grupta da önemli derecede daha düşüktü (p<0.05). Değerlendirilen tüm periodontal parametrelerde, iki braket grubu arasında istatistiksel olarak önemli bir farka rastlanmadı (p>0.05). Sonuç: Kendinden bağlanabilen ve konvansiyonel braketlerle ortodontik tedaviye verilen periodontal cevapta gruplar arasında bir fark bulunmadı.
Anahtar Kelimeler: Ortodontik braketler; diş plağı; periodontal indeks
.: İşlem Listesi