.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Improper Treatments in the Field of Oral and Maxillofacial Surgery: A Clinical Cohort Study of 55 Cases
Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi Alanında Hatalı Tedaviler: 55 Olgunun Klinik Kohort Araştırması
Turkiye Klinikleri J Dental Sci. 2023;29(4):518-27
doi: 10.5336/dentalsci.2023-98880
Makale Dili: EN
Tam Metin
Ücretsiz Erişim
ABSTRACT
Objective: To underscore the significance of dentistrybased education in oral and maxillofacial surgery (OMFS), fostering interdisciplinary communication and collaboration for effective treatments. Material and Methods: Fifty five improper OMFS treatment cases directed to us from different centers were investigated. Cases were categorized into dentoalveolar and maxillofacial interventions. Clinical records and patient files were analyzed for age, gender, etiology, improper treatment classification, treating clinician, previous interventions, complications, and orofacial outcomes. Results: During the 25-year survey (1990-2015), 55 out of 12,452 cases were studied. Case ages range from 3 to 70 years (Average: 33.4), with 33 (60%) males and 22 (40%) females. Dentoalveolar interventions accounted for 22 cases, while maxillofacial cases accounted for 33. Private practices performed 32 interventions, whereas state or university hospitals performed 23. Dentists carried out 22 procedures, plastic surgeons 22, and ear nose throat specialists 11. The most common improper treatments were tooth extraction-related (21 cases), followed by jaw fracture treatment (15 cases), and misdiagnosed odontogenic tumor as infection (8 cases). The top 3 reasons for patient referrals were facial asymmetry and malocclusion (21 cases), root migration to anatomical spaces (11 cases), and nerve injury (9 cases). The most common sequelae after the first intervention were facial asymmetry and malocclusion (24 cases), infection in the area (22 cases), and nerve injury (12 cases). Conclusion: Improper treatments are common in OMFS, necessitating awareness among all surgeons. Reducing such cases requires physicians to take responsibility throughout the preoperative, intraoperative, and postoperative phases, being fully aware of their authority and skills. Additionally, addressing authority conflicts, improving dentistry-based secondary education, and promoting specialization in the field are vital factors.
Keywords: Malpractice; oral surgery; oral pathology; oral surgical procedures; dentistry education
Objective: To underscore the significance of dentistrybased education in oral and maxillofacial surgery (OMFS), fostering interdisciplinary communication and collaboration for effective treatments. Material and Methods: Fifty five improper OMFS treatment cases directed to us from different centers were investigated. Cases were categorized into dentoalveolar and maxillofacial interventions. Clinical records and patient files were analyzed for age, gender, etiology, improper treatment classification, treating clinician, previous interventions, complications, and orofacial outcomes. Results: During the 25-year survey (1990-2015), 55 out of 12,452 cases were studied. Case ages range from 3 to 70 years (Average: 33.4), with 33 (60%) males and 22 (40%) females. Dentoalveolar interventions accounted for 22 cases, while maxillofacial cases accounted for 33. Private practices performed 32 interventions, whereas state or university hospitals performed 23. Dentists carried out 22 procedures, plastic surgeons 22, and ear nose throat specialists 11. The most common improper treatments were tooth extraction-related (21 cases), followed by jaw fracture treatment (15 cases), and misdiagnosed odontogenic tumor as infection (8 cases). The top 3 reasons for patient referrals were facial asymmetry and malocclusion (21 cases), root migration to anatomical spaces (11 cases), and nerve injury (9 cases). The most common sequelae after the first intervention were facial asymmetry and malocclusion (24 cases), infection in the area (22 cases), and nerve injury (12 cases). Conclusion: Improper treatments are common in OMFS, necessitating awareness among all surgeons. Reducing such cases requires physicians to take responsibility throughout the preoperative, intraoperative, and postoperative phases, being fully aware of their authority and skills. Additionally, addressing authority conflicts, improving dentistry-based secondary education, and promoting specialization in the field are vital factors.
Keywords: Malpractice; oral surgery; oral pathology; oral surgical procedures; dentistry education
ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı, ağız, diş ve çene cerrahisinde (ADÇC), diş hekimliği temelli yeterli ve kapsamlı eğitimin, disiplinler arası iletişimin ve uygun tedaviler için interdisipliner iş birliğinin önemini vurgulamaktır. Gereç ve Yöntemler: ADÇC alanında hatalı tedavi edilen 55 vaka incelenmiştir. Vakalar dentoalveolar ve maksillofasiyal girişimler olmak üzere 2 alt gruba ayrılmıştır. Veriler (klinik kayıtlar ve hasta dosyaları) yaş, cinsiyet, etiyoloji, hatalı tedavi sınıflandırması, ilgili klinisyen, önceki tedavi, komplikasyonlar ve orofasiyal sekellere olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Yirmi beş yıllık (1990-2015) araştırma döneminde, 12.452 vakadan 55'i bu çalışmaya dâhil edildi. Vakalarda yaş aralığı 3-70 arasında (ortalama 33,4) değişmektedir. Elli beş hastanın 33'ü (%60) erkek, 22'si (%40) kadındır. Yirmi ikisi dentoalveolar, 33'ü çene-yüz müdahalelerinden kaynaklanmıştır. Ayrıca 32 adedi serbest muayenehanede, 23'ü devlet veya üniversite hastanesinde uygulanmıştır. Yirmi ikisi diş hekimi, 22'si plastik cerrah ve 11'i kulak-burun-boğaz tarafından yapılmıştır. İlk üçe giren hatalı tedavilerden 21'i diş çekimi sırasında, 15'i çene kırığı tedavisinde ve 8'i odontojenik tümörün yanlış teşhisi nedeniyledir. Hastaların yönlendirilmesine neden olan ilk 3 sorun; fasiyal asimetri ve maloklüzyon (21), kök migrasyonu (11) ve sinir yaralanmasıdır (9). En sık saptanan ilk 3 sekel fasiyal asimetri ve maloklüzyon (24), enfeksiyon varlığı (22) ve sinir yaralanmasıdır (12). Sonuç: Uygun olmayan tedaviler, günlük klinik pratiğin bir parçasıdır ve tüm çene cerrahlarının farkında olması gereken bir konudur. Hekimlerin ameliyat öncesi, sırası ve sonrasında hastaların sorumluluğunu üstlenmesi, yetki ve becerilerinin tam olarak farkında olması, yanlış tedavi vakalarını azaltabilir. Ayrıca çene cerrahisi alanında yetki çatışmasına çözüm bulunması, eğitimin uygun düzeyde ve kalitede olması, alanda uzmanlaşma ve branşlar arası iletişim ve hasta yönlendirilmesi katkı sağlayabilecek diğer faktörlerdir.
Anahtar Kelimeler: Malpraktis; oral cerrahi; ağız patolojisi; oral cerrahi işlemleri; diş hekimliği eğitimi
Amaç: Bu çalışmanın amacı, ağız, diş ve çene cerrahisinde (ADÇC), diş hekimliği temelli yeterli ve kapsamlı eğitimin, disiplinler arası iletişimin ve uygun tedaviler için interdisipliner iş birliğinin önemini vurgulamaktır. Gereç ve Yöntemler: ADÇC alanında hatalı tedavi edilen 55 vaka incelenmiştir. Vakalar dentoalveolar ve maksillofasiyal girişimler olmak üzere 2 alt gruba ayrılmıştır. Veriler (klinik kayıtlar ve hasta dosyaları) yaş, cinsiyet, etiyoloji, hatalı tedavi sınıflandırması, ilgili klinisyen, önceki tedavi, komplikasyonlar ve orofasiyal sekellere olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Yirmi beş yıllık (1990-2015) araştırma döneminde, 12.452 vakadan 55'i bu çalışmaya dâhil edildi. Vakalarda yaş aralığı 3-70 arasında (ortalama 33,4) değişmektedir. Elli beş hastanın 33'ü (%60) erkek, 22'si (%40) kadındır. Yirmi ikisi dentoalveolar, 33'ü çene-yüz müdahalelerinden kaynaklanmıştır. Ayrıca 32 adedi serbest muayenehanede, 23'ü devlet veya üniversite hastanesinde uygulanmıştır. Yirmi ikisi diş hekimi, 22'si plastik cerrah ve 11'i kulak-burun-boğaz tarafından yapılmıştır. İlk üçe giren hatalı tedavilerden 21'i diş çekimi sırasında, 15'i çene kırığı tedavisinde ve 8'i odontojenik tümörün yanlış teşhisi nedeniyledir. Hastaların yönlendirilmesine neden olan ilk 3 sorun; fasiyal asimetri ve maloklüzyon (21), kök migrasyonu (11) ve sinir yaralanmasıdır (9). En sık saptanan ilk 3 sekel fasiyal asimetri ve maloklüzyon (24), enfeksiyon varlığı (22) ve sinir yaralanmasıdır (12). Sonuç: Uygun olmayan tedaviler, günlük klinik pratiğin bir parçasıdır ve tüm çene cerrahlarının farkında olması gereken bir konudur. Hekimlerin ameliyat öncesi, sırası ve sonrasında hastaların sorumluluğunu üstlenmesi, yetki ve becerilerinin tam olarak farkında olması, yanlış tedavi vakalarını azaltabilir. Ayrıca çene cerrahisi alanında yetki çatışmasına çözüm bulunması, eğitimin uygun düzeyde ve kalitede olması, alanda uzmanlaşma ve branşlar arası iletişim ve hasta yönlendirilmesi katkı sağlayabilecek diğer faktörlerdir.
Anahtar Kelimeler: Malpraktis; oral cerrahi; ağız patolojisi; oral cerrahi işlemleri; diş hekimliği eğitimi
REFERANSLAR:
- Rodziewicz TL, Houseman B, Hipskind JE. Medical Error Reduction and Prevention. StatPearls. Treasure Island (FL) ineligible companies. Disclosure: Benjamin Houseman declares no relevant financial relationships with ineligible companies. Disclosure: John Hipskind declares no relevant financial relationships with ineligible companies. 2023. [Link]
- Ji YD, Peacock ZS, Resnick CM. Characteristics of national malpractice claims in oral and maxillofacial surgery. J Oral Maxillofac Surg. 2020;78(8):1314-8. [Crossref] [PubMed]
- He P, Mah-Ginn K, Karhade DS, Donoff B, Adeeb N, Gupta R, et al. How often do oral maxillofacial surgeons lose malpractice cases and why? J Oral Maxillofac Surg. 2019;77(12):2422-30. [Crossref] [PubMed]
- Kim YK. Malpractice and complications. J Korean Assoc Oral Maxillofac Surg. 2017;43(1):1-2. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Ahmed A, McGoldrick DM, Elledge R. Clinical negligence claims in oral and maxillofacial surgery over the last 10 years. Br J Oral Maxillofac Surg. 2021;59(10):1259-63. [Crossref] [PubMed]
- Holmes SM, Udey DK. Risk management in oral and maxillofacial surgery. Oral Maxillofac Surg Clin North Am. 2008;20(1):119-26. [Crossref] [PubMed]
- Green MA, Resnick CM, Mercuri LG. Characteristics of medical malpractice claims involving temporomandibular joint surgery in the United States. J Oral Maxillofac Surg. 2022;80(7):1153-7. [Crossref] [PubMed]
- Kim YK. Complications associated with orthognathic surgery. J Korean Assoc Oral Maxillofac Surg. 2017;43(1):3-15. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Halepas S, Bryck B, Lee KC, Koch A. The liability of performing orthognathic surgery. Craniomaxillofac Trauma Reconstr. 2022;15(2):128-31. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Herrera-Barraza V, Arroyo-Larrondo S, Fernández-Córdova M, Catricura-Cerna D, Garrido-Urrutia C, Ferrer-Valdivia N. Complications post simple exodontia: A systematic review. Dent Med Probl. 2022;59(4):593-601. [Crossref] [PubMed]
- Koskela S, Suomalainen A, Apajalahti S, Ventä I. Malpractice claims related to tooth extractions. Clin Oral Investig. 2017;21(2):519-22. [Crossref] [PubMed]
- Baniwal S, Paudel KR, Pyakurel U, Bajracharya M, Niraula SR. Prevalence of complications of simple tooth extractions and its comparison between a tertiary center and peripheral centers: a study conducted over 8,455 tooth extractions. JNMA J Nepal Med Assoc. 2007;46(165):20-4. [PubMed]
- Bordonaba-Leiva S, Gómez-Durán EL, Balibrea JM, Benet-Travé J, Martin-Fumadó C, Bescos Atin C, et al. Twenty four years of oral and maxillofacial surgery malpractice claims in Spain: patient safety lessons to learn. Oral Maxillofac Surg. 2019;23(2):187-92. [Crossref] [PubMed]
- Zanin AA, Herrera LM, Melani RF. Civil liability: characterization of the demand for lawsuits against dentists. Braz Oral Res. 2016;30(1):S1806-83242016000100276. [Crossref] [PubMed]
- Swift JQ. Patient safety and the malpractice system. Oral Maxillofac Surg Clin North Am. 2017;29(2):223-7. [Crossref] [PubMed]
- Williams JR. World Medical Association "Medical Ethics Manual". 3rd ed. France: World Medical Association; 2015.
- Türk Tabipleri Birliği Merkez Konseyi. Hekimlik Meslek Etiği Kuralları. Ankara: Türk Tabipleri Birliği Yayınları; 2012.
- Hortoğlu C. Tedavi Hataları. Güncel Hukuk. 2006;12-3.
- Çankaya F. Estetik diş hekimliği ve estetik, plastik ve rekonstrüktif cerrahide hekimin hukuki sorumluluğu [Yüksek lisans tezi]. İstanbul: İstanbul Medipol Üniversitesi; 2019. Erişim tarihi: 10/07/2023 [Link]
- ESGE special interest group 'quality , safety and legal aspects' working group; Watrelot AA, Tanos V, Grimbizis G, Saridogan E, Campo R, Wattiez A. From complication to litigation: The importance of non-technical skills in the management of complications. Facts Views Vis Obgyn. 2020;12(2):133-9. [PubMed] [PMC]
- Epstein JB, Kish RV, Hallajian L, Sciubba J. Head and neck, oral, and oropharyngeal cancer: a review of medicolegal cases. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol. 2015;119(2):177-86. [Crossref] [PubMed]
- Jan AM, Albenayan R, Alsharkawi D, Jadu FM. The prevalence and causes of wrong tooth extraction. Niger J Clin Pract. 2019;22(12):1706-14. [Crossref] [PubMed]
- Brauer HU. Unusual complications associated with third molar surgery: a systematic review. Quintessence Int. 2009;40(7):565-72. [PubMed]
- Helo S, Moulton CE. Complications: acknowledging, managing, and coping with human error. Transl Androl Urol. 2017;6(4):773-82. [Crossref] [PubMed] [PMC]
- Cruikshanks A, Bryden DC. What to do when complications occur. Anaesthesia. 2018;73 Suppl 1:95-101. [Crossref] [PubMed]
- Green B, Oeppen RS, Smith DW, Brennan PA. Challenging hierarchy in healthcare teams - ways to flatten gradients to improve teamwork and patient care. Br J Oral Maxillofac Surg. 2017;55(5):449-53. [Crossref] [PubMed]
- Halepas S, Muchemi F, Higham ZL, Ferneini EM. The past decade in courts, what oral-maxillofacial surgery should know about facial cosmetic surgery. J Oral Maxillofac Surg. 2021;79(8):1743-9. [Crossref] [PubMed]
.: İşlem Listesi