Maksiller Mukozal Retansiyon KistlerindeCerrahi Yaklaşımlar ve Ostiomeatal Kompleks Anatomik Varyasyonları
SURGICAL APPROACHES AND OSTIOMEATAL COMPLEX ANATOMICALVARIATIONS IN MAXILLARY MUCOSAL RETENTION CYSTS
Turkiye Klinikleri J E.N.T.. 2001;1(3):154-61
Makale Dili: TR
Tam Metin
ÖZET
Maksiller mukozal retansiyon kistleri maksiller sinüsün en sık benign lezyonlarından biridir. Çoğunlukla asemptomatik olarak radyolojik incelemelerde rastlantısal olarak izlenirler. Etyolojileri tam olarak bilinmemekle beraber inflamasyon ve infeksiyon, allerji, odontojenik ve rinolojik faktörlerin rol oynadığı belirtilmiştir. Bu çalışmanın amacı; maksiller mukozal retansiyon kistli hastalarda; farklı endoskopik cerrahi yaklaşımların cerrahi sonuçlarını değerlendirmek ve ostiomeatal kompleks anatomik varyasyonlarının insidansını belirlemekti. Ocak 1993 ve Ağustos 1996 tarihleri arasında cerrahi tedavi uygulanan 73 hasta incelendi. 12 hastaya transnazal endoskopik kist ekstirpasyonu, 45 hastaya sinoskopi ve kist ekstirpasyonu, 16 hastaya mini Caldwell-Luc operasyonu ve kist ekstirpasyonu uygulandı. Komplikasyon ve radyolojik rekürrens oranları dikkate alınarak istatistiksel çalışmalar yapıldı. Uygulanan tekniklerin sırasına göre; rekürrens oranları %0, %28.9, %0 (p<0.01) ve komplikasyon oranları %33.3, %42.2, %56.3 (p>0.05) idi. Septum deviasyonu ve konka bulloza en sık olmak üzere genel olarak anatomik varyasyonlar %68.5 oranında (50/73) tespit edildi. Bu anatomik varyasyonların %70inin (35/50) cerrahi olarak düzeltilmesine gerek görüldü. Çalışmanın sonucunda özellikle de ostiomeatal kompleks anatomik varyasyonu ile birlikte olan olgularda transnazal yolla endoskopik kist ektirpasyonunun daha fonksiyonel bir cerrahi yaklaşım olduğu tespit edildi. Ostiomeatal kompleks anatomik varyasyonlarının maksiller mukozal retansiyon kistlerinin etyolojisinde rol oynayabileceği düşünüldü.
Anahtar Kelimeler: Retansiyon kisti, maksiller sinüs, tedavi, endoskopik cerrahi, anatomik varyasyon
Maksiller mukozal retansiyon kistleri maksiller sinüsün en sık benign lezyonlarından biridir. Çoğunlukla asemptomatik olarak radyolojik incelemelerde rastlantısal olarak izlenirler. Etyolojileri tam olarak bilinmemekle beraber inflamasyon ve infeksiyon, allerji, odontojenik ve rinolojik faktörlerin rol oynadığı belirtilmiştir. Bu çalışmanın amacı; maksiller mukozal retansiyon kistli hastalarda; farklı endoskopik cerrahi yaklaşımların cerrahi sonuçlarını değerlendirmek ve ostiomeatal kompleks anatomik varyasyonlarının insidansını belirlemekti. Ocak 1993 ve Ağustos 1996 tarihleri arasında cerrahi tedavi uygulanan 73 hasta incelendi. 12 hastaya transnazal endoskopik kist ekstirpasyonu, 45 hastaya sinoskopi ve kist ekstirpasyonu, 16 hastaya mini Caldwell-Luc operasyonu ve kist ekstirpasyonu uygulandı. Komplikasyon ve radyolojik rekürrens oranları dikkate alınarak istatistiksel çalışmalar yapıldı. Uygulanan tekniklerin sırasına göre; rekürrens oranları %0, %28.9, %0 (p<0.01) ve komplikasyon oranları %33.3, %42.2, %56.3 (p>0.05) idi. Septum deviasyonu ve konka bulloza en sık olmak üzere genel olarak anatomik varyasyonlar %68.5 oranında (50/73) tespit edildi. Bu anatomik varyasyonların %70inin (35/50) cerrahi olarak düzeltilmesine gerek görüldü. Çalışmanın sonucunda özellikle de ostiomeatal kompleks anatomik varyasyonu ile birlikte olan olgularda transnazal yolla endoskopik kist ektirpasyonunun daha fonksiyonel bir cerrahi yaklaşım olduğu tespit edildi. Ostiomeatal kompleks anatomik varyasyonlarının maksiller mukozal retansiyon kistlerinin etyolojisinde rol oynayabileceği düşünüldü.
Anahtar Kelimeler: Retansiyon kisti, maksiller sinüs, tedavi, endoskopik cerrahi, anatomik varyasyon
ABSTRACT
Maxillary mucosal retention cysts are one of the most common benign lesions of the maxillary sinus. Most frequently, the cysts are incidental findings on radiographs, without any symptoms. Although etiology is not clear; inflammation, infection, allergy, odontogenic and rhinologic factors are believed to play a role. The purpose of this study was to evaluate the surgical results of different endoscopic surgical approaches and determine the incidence of ostiomeatal complex anatomic variations in patients with maxillary mucosal retention cyst. Seventy-three patients operated between February 1993-August 1996 were studied. Twelve patients were operated with transnasal endoscopic cyst removal, 45 with sinoscopy and cyst removal, and 16 with mini Caldwell-Luc techniques. The statistical studies based on X-ray detection of recurrences and complication rates. Recurrence rates were 0%, 28.9%, 0% (p<0.01), and minor complication rates were 33.3%, 42.2%, 56.3% (p>0.05), respectively for each technique. The overall incidence of anatomic variations was found as 68.5% (50/73) with septal deviation and concha bullosa the most common, and 70% (35/50) was severe enough to be corrected. We consider that transnasal endoscopic route was more functional approach in the surgical treatment, especially with ostiomeatal complex anatomical variations. And also it was found that ostiomeatal complex anatomical variations can play a role in etiology of maxillary mucosal retention cysts.
Keywords: Retention cyst, maxillary sinus, treatment, endoscopic surgery, anatomic variation
Maxillary mucosal retention cysts are one of the most common benign lesions of the maxillary sinus. Most frequently, the cysts are incidental findings on radiographs, without any symptoms. Although etiology is not clear; inflammation, infection, allergy, odontogenic and rhinologic factors are believed to play a role. The purpose of this study was to evaluate the surgical results of different endoscopic surgical approaches and determine the incidence of ostiomeatal complex anatomic variations in patients with maxillary mucosal retention cyst. Seventy-three patients operated between February 1993-August 1996 were studied. Twelve patients were operated with transnasal endoscopic cyst removal, 45 with sinoscopy and cyst removal, and 16 with mini Caldwell-Luc techniques. The statistical studies based on X-ray detection of recurrences and complication rates. Recurrence rates were 0%, 28.9%, 0% (p<0.01), and minor complication rates were 33.3%, 42.2%, 56.3% (p>0.05), respectively for each technique. The overall incidence of anatomic variations was found as 68.5% (50/73) with septal deviation and concha bullosa the most common, and 70% (35/50) was severe enough to be corrected. We consider that transnasal endoscopic route was more functional approach in the surgical treatment, especially with ostiomeatal complex anatomical variations. And also it was found that ostiomeatal complex anatomical variations can play a role in etiology of maxillary mucosal retention cysts.
Keywords: Retention cyst, maxillary sinus, treatment, endoscopic surgery, anatomic variation
.: İşlem Listesi