Obez olmayan Tip 2 diyabetli hastalarda dolaşımdaki monosit kemoatraktan protien-1 ile üriner albumin ekskresyonu arasındaki ilişki
Obez olmayan Tip 2 diyabetli hastalarda dolaşımdaki monosit kemoatraktan protien-1 ile üriner albumin ekskresyonu arasındaki ilişki
Makale Dili: TR
ÖZET
Nonobez Tip 2 diyabetli 70 hastada [Beden kütle indeksi (BKİ): 24.0 ± 4.4 kg/m2], ateroskleroz için belirleyici oldukları gösterilmiş olan serum yüksek sensitiviteli C-reaktif protein (hsCRP), plazma fibrinojen düzeyi, ve karotis arter intima mediya kalınlığı (IMT) ile karşılaştırmalı olarak, aday belirteçlerden monosit kemoatraktan protein (MCP)-1 düzeyini inceledik. Buna ek olarak, kanda MCP-1 ile diyabetik renal mikroanjiyopatinin göstergesi olan uriner albumin atılımı (UAE) arasındaki ilişkiyi de araştırdık. Serum MCP-1 düzeyi, enzim-ilintili immünosorbent yöntemi (ELISA) ile belirlendi. Hastalar, UAE'ye göre: Normoalbuminürik, 30 mg/g kreatinin (Kr) altında olanlar; mikroalbuminürik, 30 ile 300 mg/g Kr arasında olanlar; veya makroalbuminürik, 300 mg/g Kr üzerinde olanlar şeklinde gruplara ayrıldı. Serum MCP-1 düzeyleri çalışmaya tüm katılanlar, erkekler ve kadınlar için, sırasıyla 280.0 ± 78.9, 269.0 ± 68.8 ve 294.9 ± 87.9 pg/ml idi ve cinsiyet açısından farklılık tespit edilmedi. MCP-1 ile hsCRP, fibrinojen veya karotis arter IMT arasında korelasyon mevcut değildi. Aynı şekilde, MCP-1 ile yaş, diyabet süresi, açlık plazma glukozu (APG), hemoglobin (Hb) A1C, BKİ, diyastolik kan basıncı veya serum lipid konsantrasyonları arasında da korelasyon yoktu, fakat MCP-1 ile sistolik kan basıncı (SBP; R= 0.2723, P= 0.0225) ve log10 dönüştürülmüş (log) UAE (R= 0.3343, P= 0.0047) arasında anlamlı bir korelasyon mevcuttu. Makroalbuminürisi olan hastalarda normoalbuminürik veya mikroalbuminüriklere kıyasla kan MCP-1 düzeyleri anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla, P= 0.0063 ve P= 0.0188). Yapılan aşamalı regresyon analizinde, sadece log UAE, bağımsız olarak serum MCP-1 düzeyini belirleyen faktör olarak tespit edildi (?= 0.3700, P= 0.0020). Dolayısıyla, obez olmayan Tip 2 diyabetli hastalarda, MCP-1, aterosklerozun belirteçi olmayabilir. Ayrıca diyabetik nefropati MCP-1 düzeyini anlamlı olarak etkilenebilir.
Anahtar Kelimeler: Monosit kemoatraktan preotein-1; Aterosklerozis, Üriner albumin ekskresyonu; Tip 2 diabet
Nonobez Tip 2 diyabetli 70 hastada [Beden kütle indeksi (BKİ): 24.0 ± 4.4 kg/m2], ateroskleroz için belirleyici oldukları gösterilmiş olan serum yüksek sensitiviteli C-reaktif protein (hsCRP), plazma fibrinojen düzeyi, ve karotis arter intima mediya kalınlığı (IMT) ile karşılaştırmalı olarak, aday belirteçlerden monosit kemoatraktan protein (MCP)-1 düzeyini inceledik. Buna ek olarak, kanda MCP-1 ile diyabetik renal mikroanjiyopatinin göstergesi olan uriner albumin atılımı (UAE) arasındaki ilişkiyi de araştırdık. Serum MCP-1 düzeyi, enzim-ilintili immünosorbent yöntemi (ELISA) ile belirlendi. Hastalar, UAE'ye göre: Normoalbuminürik, 30 mg/g kreatinin (Kr) altında olanlar; mikroalbuminürik, 30 ile 300 mg/g Kr arasında olanlar; veya makroalbuminürik, 300 mg/g Kr üzerinde olanlar şeklinde gruplara ayrıldı. Serum MCP-1 düzeyleri çalışmaya tüm katılanlar, erkekler ve kadınlar için, sırasıyla 280.0 ± 78.9, 269.0 ± 68.8 ve 294.9 ± 87.9 pg/ml idi ve cinsiyet açısından farklılık tespit edilmedi. MCP-1 ile hsCRP, fibrinojen veya karotis arter IMT arasında korelasyon mevcut değildi. Aynı şekilde, MCP-1 ile yaş, diyabet süresi, açlık plazma glukozu (APG), hemoglobin (Hb) A1C, BKİ, diyastolik kan basıncı veya serum lipid konsantrasyonları arasında da korelasyon yoktu, fakat MCP-1 ile sistolik kan basıncı (SBP; R= 0.2723, P= 0.0225) ve log10 dönüştürülmüş (log) UAE (R= 0.3343, P= 0.0047) arasında anlamlı bir korelasyon mevcuttu. Makroalbuminürisi olan hastalarda normoalbuminürik veya mikroalbuminüriklere kıyasla kan MCP-1 düzeyleri anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla, P= 0.0063 ve P= 0.0188). Yapılan aşamalı regresyon analizinde, sadece log UAE, bağımsız olarak serum MCP-1 düzeyini belirleyen faktör olarak tespit edildi (?= 0.3700, P= 0.0020). Dolayısıyla, obez olmayan Tip 2 diyabetli hastalarda, MCP-1, aterosklerozun belirteçi olmayabilir. Ayrıca diyabetik nefropati MCP-1 düzeyini anlamlı olarak etkilenebilir.
Anahtar Kelimeler: Monosit kemoatraktan preotein-1; Aterosklerozis, Üriner albumin ekskresyonu; Tip 2 diabet
ABSTRACT
In 70 nonobese inpatients with Type 2 diabetes [body mass index (BMI): 24.0 ± 4.4 kg/m2], we examined circulating monocyte chemoattractant protein (MCP) -1 as a candidate marker of atherosclerosis by comparison with established markers: serum high-sensitivity C-reactive protein (hsCRP), plasma fibrinogen, and combined carotid artery intimal-medial thickness (IMT). In addition, an association was sought between circulating MCP-1 and urinary albumin excretion (UAE), reflecting diabetic renal microangiopathy. Serum MCP-1 was determined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Patients were grouped by UAE: normoalbuminuria, below 30 mg/g of creatinine (Cr); microalbuminuria, 30 to 300 mg/g Cr; or macroalbuminuria, over 300 mg/g Cr. Serum MCP-1 for all participants, men, and women was 280.0 ± 78.9, 269.0 ± 68.8, and 294.9 ± 87.9 pg/ml, respectively, showing no difference between genders. No correlation was noted between MCP-1 and hsCRP, fibrinogen, or carotid artery IMT. No correlation of MCP-1 was observed with age, duration of diabetes, fasting plasma glucose (FPG), hemoglobin (Hb) A1C, BMI, diastolic blood pressure (DBP), or serum lipid concentrations, but significant correlations were found with systolic blood pressure (SBP; R=.2723, P=.0225) and with log10-transformed (log) UAE (R=.3343, P=.0047). Patients with macroalbuminuria had significant higher circulating MCP-1 than did those with normo- or microalbuminuria (P=.0063 and P=.0188, respectively). By stepwise regression analysis, only log UAE independently predicted serum MCP-1 (β=.3700, P=.0020). Thus, in nonobese Type 2 diabetic patients, MCP-1 might not be a marker of atherosclerosis and might be influenced significantly by diabetic nephropathy.
Keywords: Circulating monocyte chemoattractant protein-1; Atherosclerosis; Urinary albumin excretion; Type 2 diabetes
In 70 nonobese inpatients with Type 2 diabetes [body mass index (BMI): 24.0 ± 4.4 kg/m2], we examined circulating monocyte chemoattractant protein (MCP) -1 as a candidate marker of atherosclerosis by comparison with established markers: serum high-sensitivity C-reactive protein (hsCRP), plasma fibrinogen, and combined carotid artery intimal-medial thickness (IMT). In addition, an association was sought between circulating MCP-1 and urinary albumin excretion (UAE), reflecting diabetic renal microangiopathy. Serum MCP-1 was determined by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA). Patients were grouped by UAE: normoalbuminuria, below 30 mg/g of creatinine (Cr); microalbuminuria, 30 to 300 mg/g Cr; or macroalbuminuria, over 300 mg/g Cr. Serum MCP-1 for all participants, men, and women was 280.0 ± 78.9, 269.0 ± 68.8, and 294.9 ± 87.9 pg/ml, respectively, showing no difference between genders. No correlation was noted between MCP-1 and hsCRP, fibrinogen, or carotid artery IMT. No correlation of MCP-1 was observed with age, duration of diabetes, fasting plasma glucose (FPG), hemoglobin (Hb) A1C, BMI, diastolic blood pressure (DBP), or serum lipid concentrations, but significant correlations were found with systolic blood pressure (SBP; R=.2723, P=.0225) and with log10-transformed (log) UAE (R=.3343, P=.0047). Patients with macroalbuminuria had significant higher circulating MCP-1 than did those with normo- or microalbuminuria (P=.0063 and P=.0188, respectively). By stepwise regression analysis, only log UAE independently predicted serum MCP-1 (β=.3700, P=.0020). Thus, in nonobese Type 2 diabetic patients, MCP-1 might not be a marker of atherosclerosis and might be influenced significantly by diabetic nephropathy.
Keywords: Circulating monocyte chemoattractant protein-1; Atherosclerosis; Urinary albumin excretion; Type 2 diabetes
.: İşlem Listesi