Postmenopozal kadınlarda kemik mineral yoğunluğunun korunmasında yürümenin meta-analizi
Makale Dili: TR
ÖZET
Sağlıklı erişkin kadınlarda optimum kemik yoğunluğunun sağlanması için egzersiz önerilmekle birlikte, tek başına yürüme egzersizinin postmenopozal kemik kaybı üzerine olan etkilerinin gösterildiği sadece birkaç sistematik derleme vardır. Çalışmanın amacı; postmenopozal kadınlarda önerilen yürüme programlarının kalçanın ve vertebranın kemik mineral yoğunluğu (KMY)'na etkisini değerlendirmek, protokol düzenindeki değişikliklerle modifiye olan etkileri belirlemektir. Bu çalışmada, randomize ve randomize olmayan kontrollü çalışmaların meta-analizini ve sistemli bir incelemesini yaptık. Elektronik bilgi bankaları, önemli ana dergiler, incelemeler ve makalelerdeki referans listeleri çalışmaya alınmak için tarandı. Sedanter yaşayan postmenopozal kadınlar arasında radyografik tekniklerle ölçülen femur boynu, lomber vertebra ve total kalça KMY'ye yürümenin etkilerinin değerlendirildiği randomize ve nonrandomize kontrollü çalışmalar kabul edilebilir seçildi. İki bağımsız incelemeci, çalışmaların seçilebilirliğini değerlendirdi. Bildirilen bütün KMY sonuçları analizlerle birleştirildi. Ortalama farklılıklarının bağıl değeri (WMD) sabit ve randomize etki modeli kullanılarak hesaplandı. Çalışmalar arasındaki heterojenite Q istatistiği ve I² metodu kullanılarak tespit edildi. Potansiyel toplum bilgileri Huni grafiğinin gözlemine göre değerlendirildi. Çalışmaların kalitesinin değerlendirilmesinde aynı zamanda yaygın bir şekilde kullanılan Jadded ve ark. (Jadad AR, More RA, Carroll D, Jenkinson C, Reynolds DJM, Gavaghan DJ ve ark. Randomize klinik çalışma bilgilerinin kalitesinin değerlendirilmesi: Körleme gerekli mi? Cont Clin Trials 1996; 17:1-12) tarafından tasarlanmış enstrümanla yapıldı. Sekiz çalışma, çalışmaya dahil edilebilir seçildi. Tedavi aralığı 6-24 ay arasında değişmekteydi. Sekiz çalışmanın hepsinde postmenopozal kadınlar arasında yürüyüş tedavisini takiben lomber vertebra KMY bildirilmişti. Meta-analizle bu bölgede belirgin bir değişiklik olmadığı gösterilmiştir. Postmenopozal kadınlar arasında beş çalışmada femur boynu KMY verileri mevcuttu. Sonuçlar bu bölgede yürümenin pozitif etki gösterdiği konusunda çelişkili idi (I² %51.4). [WMD (randomize etki) 0.014 g/cm2 CI %95 (0.000-0.028); p= 0.05)]. Total kalça bölgesinin meta-analizinde yetersiz veri mevcuttu. Huni grafik negatif lomber vertebra KMY sonuçları için bazı asimetriler göstermiştir. Çalışma kalite skorları Jadedın 0'dan 5'e kadar olan skalasına göre 0-3 arasında idi. Femur boynundaki pozitif etki anlamlı iken, postmenopozal kadınlarda lomber vertebra KMY'nin korunmasında düzenli yürümenin anlamlı etkisi olmadığı sonucuna vardık. Ama bu sonuçlara dayalı yayınlanmış çalışmalarda farklı metodoloji ve raporlanmalar görülmektedir. Bu popülasyonlarda KMY'nin korunması istenildiğinde iskelet bölgesine daha fazla yüklenme sağlayan diğer egzersiz formları gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Sistematik inceleme, Meta-analiz, Kemik yoğunluğu, Egzersiz, Osteoporoz
Sağlıklı erişkin kadınlarda optimum kemik yoğunluğunun sağlanması için egzersiz önerilmekle birlikte, tek başına yürüme egzersizinin postmenopozal kemik kaybı üzerine olan etkilerinin gösterildiği sadece birkaç sistematik derleme vardır. Çalışmanın amacı; postmenopozal kadınlarda önerilen yürüme programlarının kalçanın ve vertebranın kemik mineral yoğunluğu (KMY)'na etkisini değerlendirmek, protokol düzenindeki değişikliklerle modifiye olan etkileri belirlemektir. Bu çalışmada, randomize ve randomize olmayan kontrollü çalışmaların meta-analizini ve sistemli bir incelemesini yaptık. Elektronik bilgi bankaları, önemli ana dergiler, incelemeler ve makalelerdeki referans listeleri çalışmaya alınmak için tarandı. Sedanter yaşayan postmenopozal kadınlar arasında radyografik tekniklerle ölçülen femur boynu, lomber vertebra ve total kalça KMY'ye yürümenin etkilerinin değerlendirildiği randomize ve nonrandomize kontrollü çalışmalar kabul edilebilir seçildi. İki bağımsız incelemeci, çalışmaların seçilebilirliğini değerlendirdi. Bildirilen bütün KMY sonuçları analizlerle birleştirildi. Ortalama farklılıklarının bağıl değeri (WMD) sabit ve randomize etki modeli kullanılarak hesaplandı. Çalışmalar arasındaki heterojenite Q istatistiği ve I² metodu kullanılarak tespit edildi. Potansiyel toplum bilgileri Huni grafiğinin gözlemine göre değerlendirildi. Çalışmaların kalitesinin değerlendirilmesinde aynı zamanda yaygın bir şekilde kullanılan Jadded ve ark. (Jadad AR, More RA, Carroll D, Jenkinson C, Reynolds DJM, Gavaghan DJ ve ark. Randomize klinik çalışma bilgilerinin kalitesinin değerlendirilmesi: Körleme gerekli mi? Cont Clin Trials 1996; 17:1-12) tarafından tasarlanmış enstrümanla yapıldı. Sekiz çalışma, çalışmaya dahil edilebilir seçildi. Tedavi aralığı 6-24 ay arasında değişmekteydi. Sekiz çalışmanın hepsinde postmenopozal kadınlar arasında yürüyüş tedavisini takiben lomber vertebra KMY bildirilmişti. Meta-analizle bu bölgede belirgin bir değişiklik olmadığı gösterilmiştir. Postmenopozal kadınlar arasında beş çalışmada femur boynu KMY verileri mevcuttu. Sonuçlar bu bölgede yürümenin pozitif etki gösterdiği konusunda çelişkili idi (I² %51.4). [WMD (randomize etki) 0.014 g/cm2 CI %95 (0.000-0.028); p= 0.05)]. Total kalça bölgesinin meta-analizinde yetersiz veri mevcuttu. Huni grafik negatif lomber vertebra KMY sonuçları için bazı asimetriler göstermiştir. Çalışma kalite skorları Jadedın 0'dan 5'e kadar olan skalasına göre 0-3 arasında idi. Femur boynundaki pozitif etki anlamlı iken, postmenopozal kadınlarda lomber vertebra KMY'nin korunmasında düzenli yürümenin anlamlı etkisi olmadığı sonucuna vardık. Ama bu sonuçlara dayalı yayınlanmış çalışmalarda farklı metodoloji ve raporlanmalar görülmektedir. Bu popülasyonlarda KMY'nin korunması istenildiğinde iskelet bölgesine daha fazla yüklenme sağlayan diğer egzersiz formları gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Sistematik inceleme, Meta-analiz, Kemik yoğunluğu, Egzersiz, Osteoporoz
ABSTRACT
Whilst exercise is recommended for optimum bone health in adult women, there are few systematic reviews of the efficacy of walking as singular exercise therapy for postmenopausal bone loss. The aim of this study was to assess the effects of prescribed walking programmes on bone mineral density (BMD) at the hip and spine in postmenopausal women and to determine if effects are modified by variations in protocol design. We undertook a systematic review and meta-analysis of randomised (RCTs) and non-randomised controlled trials. Electronic bibliographic databases, key journals and reference lists of reviews and articles were searched to identify studies for inclusion. Randomised and non-randomised controlled trials assessing the effects of walking on lumbar spine, femoral neck and total hip BMD, measured by radiographic techniques, among sedentary postmenopausal women were eligible for inclusion. Two independent reviewers assessed studies for eligibility. Reported absolute BMD outcomes were combined in the analysis. Weighted mean differences (WMD) were calculated using a fixed and random-effects models. Heterogeneity among trials was examined using the Q statistic and I2 methods. Potential publication bias was assessed through funnel plot inspection. Assessment of trial quality was also performed using the widely used instrument devised by Jadad et al. [Jadad AR, Moore RA, Carroll D, Jenkinson C, Reynolds DJM, Gavaghan DJ, et al. Assessing the quality of reports of randomized clinical trials: Is blinding necessary? Cont Clin Trials 1996; 17:1-12]. Eight trials were eligible for inclusion. Treatment duration ranged from 6 to 24 months. All eight trials reported BMD data at the lumbar spine following walking interventions among postmenopausal women. Meta-analysis showed no significant change in BMD at this site [WMD (fixed-effect) 0.007 g/cm2 95% CI (−0.001 to 0.016); P=0.09)]. BMD data at the femoral neck were available from five trials among postmenopausal women. Results were inconsistent (I2=51.4%) in showing a positive effect of walking on BMD at this site [WMD (random-effects) 0.014 g/cm2 95% CI (0.000 to 0.028); P=0.05). Insufficient data were available for meta-analysis of the total hip site. Funnel plots showed some asymmetry for negative lumbar spine BMD outcomes. Trial quality scores ranged from 0 to 3 from the Jadad scale of 0 to 5. We conclude that regular walking has no significant effect on preservation of BMD at the spine in postmenopausal women, whilst significant positive effects at femoral neck are evident. However, diverse methodological and reporting discrepancies are apparent in the published trials on which these conclusions are based. Other forms of exercise that provide greater targeted skeletal loading may be required to preserve bone mineral density in this population.
Keywords: Systematic review, Meta-analysis, Bone density, Exercise, Osteoporosis
Whilst exercise is recommended for optimum bone health in adult women, there are few systematic reviews of the efficacy of walking as singular exercise therapy for postmenopausal bone loss. The aim of this study was to assess the effects of prescribed walking programmes on bone mineral density (BMD) at the hip and spine in postmenopausal women and to determine if effects are modified by variations in protocol design. We undertook a systematic review and meta-analysis of randomised (RCTs) and non-randomised controlled trials. Electronic bibliographic databases, key journals and reference lists of reviews and articles were searched to identify studies for inclusion. Randomised and non-randomised controlled trials assessing the effects of walking on lumbar spine, femoral neck and total hip BMD, measured by radiographic techniques, among sedentary postmenopausal women were eligible for inclusion. Two independent reviewers assessed studies for eligibility. Reported absolute BMD outcomes were combined in the analysis. Weighted mean differences (WMD) were calculated using a fixed and random-effects models. Heterogeneity among trials was examined using the Q statistic and I2 methods. Potential publication bias was assessed through funnel plot inspection. Assessment of trial quality was also performed using the widely used instrument devised by Jadad et al. [Jadad AR, Moore RA, Carroll D, Jenkinson C, Reynolds DJM, Gavaghan DJ, et al. Assessing the quality of reports of randomized clinical trials: Is blinding necessary? Cont Clin Trials 1996; 17:1-12]. Eight trials were eligible for inclusion. Treatment duration ranged from 6 to 24 months. All eight trials reported BMD data at the lumbar spine following walking interventions among postmenopausal women. Meta-analysis showed no significant change in BMD at this site [WMD (fixed-effect) 0.007 g/cm2 95% CI (−0.001 to 0.016); P=0.09)]. BMD data at the femoral neck were available from five trials among postmenopausal women. Results were inconsistent (I2=51.4%) in showing a positive effect of walking on BMD at this site [WMD (random-effects) 0.014 g/cm2 95% CI (0.000 to 0.028); P=0.05). Insufficient data were available for meta-analysis of the total hip site. Funnel plots showed some asymmetry for negative lumbar spine BMD outcomes. Trial quality scores ranged from 0 to 3 from the Jadad scale of 0 to 5. We conclude that regular walking has no significant effect on preservation of BMD at the spine in postmenopausal women, whilst significant positive effects at femoral neck are evident. However, diverse methodological and reporting discrepancies are apparent in the published trials on which these conclusions are based. Other forms of exercise that provide greater targeted skeletal loading may be required to preserve bone mineral density in this population.
Keywords: Systematic review, Meta-analysis, Bone density, Exercise, Osteoporosis
.: İşlem Listesi