.: ORİJİNAL ARAŞTIRMA
Reversal Effects of Sugammadex in Diabetic Patients Having Neuromuscular Block with Rocuronium
Rokuronyumla Nöromusküler Blok Sağlanan Diyabetik Hastalarda Sugammadeks'in Nöromusküler Derlenme Üzerine Etkileri
Turkiye Klinikleri J Med Sci. 2015;35(1):36-42
doi: 10.5336/medsci.2014-41225
Makale Dili: EN
Tam Metin
ABSTRACT
Objective: In our study we aimed to compare the time of antagonism and effect of sugammadex which is used for antagonism of rocuronium on diabetic and nondiabetic patients. Sugammadex is a new generation antagonist of neuromuscular blockade which effects by encapsulating rocuronium molecules in the neuromuscular junction through acting like a synthetic receptor of rocuronium. Material and Methods: Included patients were divided into two groups: diabetic (n=21) and non-diabetic (n=20). After loss of eyelid reflex and automatically identification of supramaximal stimulating current by the neuromuscular monitoring system, rocuronium 0.6 mg/kg IV was administered. Train-of-four (TOF) stimulation with the supramaximal current was applied and by recording of second TOF value the patient was intubated. TOF stimulation was performed and recorded every 20 seconds. Intraoperatively by return of T2, rocuronium 0.15 mg/kg IV was administered. T2i time was recorded as intubation time whereas T2d time was recorded as clinical effect time. At the end of the operation sugammadex 2 mg/kg IV was administered. When TOF ratio reached 0.9, patients were extubated and the time interval was recorded. Results: There was no differences between two groups of intubation time (p=0.696). The clinical effect time were 2549.6±913.2 [2360 (1144-4718)] seconds in diabetics and 2208.9±475.0 [2252 (1310-3015)] seconds in non-diabetics (p=0.145). Extubation time (time from sugammadex administration to TOF ratio reaching 0.9) was 434.6±857.1 [205 (67-4120)] seconds in diabetics and 250.4±108.4 [247 (106-462)] seconds in non-diabetics (p= 0.948). Recovery time (time from extubation to reaching an Aldrete's score of 0,9) was 295,19±239,21 [228 (20-945)] seconds in diabetics and 228,20±115,22 [238.5 (54-446)] seconds in non-diabetics (p=0.611). There were no statistical significant difference between the two groups in intubation time, clinical effect time, extubation time and recovery time. Conclusion: Contrary to expected delay of clinical effect and recovery times with conventional reversal agents in diabetic patients resulting from diabetic complications has not occurred with sugammadex. In conclusion, sugammadex seems to be like a good alternative for diabetic patients because of its role in reversing the effects of neuromuscular blocking agents as well as alleviating problems in recovery period.
Keywords: Diabetes mellitus; neuromuscular blockade; sugammadex
Objective: In our study we aimed to compare the time of antagonism and effect of sugammadex which is used for antagonism of rocuronium on diabetic and nondiabetic patients. Sugammadex is a new generation antagonist of neuromuscular blockade which effects by encapsulating rocuronium molecules in the neuromuscular junction through acting like a synthetic receptor of rocuronium. Material and Methods: Included patients were divided into two groups: diabetic (n=21) and non-diabetic (n=20). After loss of eyelid reflex and automatically identification of supramaximal stimulating current by the neuromuscular monitoring system, rocuronium 0.6 mg/kg IV was administered. Train-of-four (TOF) stimulation with the supramaximal current was applied and by recording of second TOF value the patient was intubated. TOF stimulation was performed and recorded every 20 seconds. Intraoperatively by return of T2, rocuronium 0.15 mg/kg IV was administered. T2i time was recorded as intubation time whereas T2d time was recorded as clinical effect time. At the end of the operation sugammadex 2 mg/kg IV was administered. When TOF ratio reached 0.9, patients were extubated and the time interval was recorded. Results: There was no differences between two groups of intubation time (p=0.696). The clinical effect time were 2549.6±913.2 [2360 (1144-4718)] seconds in diabetics and 2208.9±475.0 [2252 (1310-3015)] seconds in non-diabetics (p=0.145). Extubation time (time from sugammadex administration to TOF ratio reaching 0.9) was 434.6±857.1 [205 (67-4120)] seconds in diabetics and 250.4±108.4 [247 (106-462)] seconds in non-diabetics (p= 0.948). Recovery time (time from extubation to reaching an Aldrete's score of 0,9) was 295,19±239,21 [228 (20-945)] seconds in diabetics and 228,20±115,22 [238.5 (54-446)] seconds in non-diabetics (p=0.611). There were no statistical significant difference between the two groups in intubation time, clinical effect time, extubation time and recovery time. Conclusion: Contrary to expected delay of clinical effect and recovery times with conventional reversal agents in diabetic patients resulting from diabetic complications has not occurred with sugammadex. In conclusion, sugammadex seems to be like a good alternative for diabetic patients because of its role in reversing the effects of neuromuscular blocking agents as well as alleviating problems in recovery period.
Keywords: Diabetes mellitus; neuromuscular blockade; sugammadex
ÖZET
Amaç: Bu çalışmada, rokuronyumun antagonizması için kullanılan sugammadeksin antagonizma ve etki sürelerinin diyabetik ve diyabetik olmayan hastalarda karşılaştırılması amaçlanmıştır. Sugammadeks, etkisini nöromusküler kavşaktaki rokuronyum moleküllerini enkapsüle ederek gösteren, rokuronyum için sentetik bir reseptör gibi davranan yeni nesil nöromusküler blok antagonistidir. Gereç ve Yöntemler: Hastalar diyabetik (n=21) ve diyabetik olmayan (n=20) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Kirpik refleksi kaybından sonra supramaksimal uyarı nöromusküler monitörizasyon sistemi tarafından otomatik olarak belirlendi ve rokuronyum 0,6 mg/kg intravenöz olarak uygulandı. Supramaksimal uyarı ile ''train-of-four (TOF)'' stimülasyonu yapıldı ve TOF2 değeri elde edilince hasta entübe edildi. Yirmi saniyede bir TOF stimülasyonu yapılarak, değerler kaydedildi. İntraoperatif dönemde T2 geri dönüşü görüldüğünde 0,15 mg/kg rokuronyum intravenöz olarak eklendi. T2i zamanı, entübasyon süresi olarak, T2d zamanı ise klinik etki süresi olarak kaydedildi. Operasyon sonunda sugammadeks 2 mg/kg intravenöz uygulandı. TOF oranı 0,9?a ulaştığında hastalar ekstübe edilerek, süre kaydedildi. Bulgular: Entübasyon süreleri açısından iki grup arasında fark bulunmadı (p=0,696). Klinik etki süreleri diyabetik hasta grubunda 2549,6±913,2 [2360 (1144-4718)] saniye, diyabetik olmayan grupta 2208,9±475,0 [2252 (1310-3015)] saniye olarak bulundu (p=0,145). Ekstübasyon süresi (sugammadeks yapılmasından TOF oranının 0,9'a ulaşmasına kadar geçen süre) diyabetik grupta 434,6±857,1 [205 (67-4120)] saniye, diyabetik olmayan grupta ise 250,4±108,4 [247 (106-462)] saniye olarak bulundu (p=0,948). Derlenme süresi (ekstübasyondan sonra Aldrete derlenme skoru 0,9?a ulaşma süresi) diyabetik grupta 295,19±239,21 [228 (20-945)] saniye, diyabetik olmayan grupta ise 228,20±115,22 [238,5 (54-446)] saniye olarak bulundu (p=0,611). Gruplar arasında entübasyon süresi, klinik etki süresi , ekstübasyon süresi ve derlenme süresi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi. Sonuç: Geleneksel nöromusküler geri döndürücü ajanlar kullanıldığında diyabetik hastalarda diyabet komplikasyonları nedeni ile beklenen klinik etki ve derlenme sürelerindeki uzama, sugammadeks ile gözlenmemiştir. Sonuçta sugammadeks, nöromusküler bloker ajanın etkilerinin ortadan kaldırılmasındaki rolü ve diyabetik komplikasyonlara bağlı görülebilecek derlenme sorunlarını azaltması yönünden diyabetik hastalar için güvenli bir alternatif olarak görünmektedir.
Anahtar Kelimeler: Diabetes mellitus; nöromusküler blokaj; sugammadeks
Amaç: Bu çalışmada, rokuronyumun antagonizması için kullanılan sugammadeksin antagonizma ve etki sürelerinin diyabetik ve diyabetik olmayan hastalarda karşılaştırılması amaçlanmıştır. Sugammadeks, etkisini nöromusküler kavşaktaki rokuronyum moleküllerini enkapsüle ederek gösteren, rokuronyum için sentetik bir reseptör gibi davranan yeni nesil nöromusküler blok antagonistidir. Gereç ve Yöntemler: Hastalar diyabetik (n=21) ve diyabetik olmayan (n=20) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Kirpik refleksi kaybından sonra supramaksimal uyarı nöromusküler monitörizasyon sistemi tarafından otomatik olarak belirlendi ve rokuronyum 0,6 mg/kg intravenöz olarak uygulandı. Supramaksimal uyarı ile ''train-of-four (TOF)'' stimülasyonu yapıldı ve TOF2 değeri elde edilince hasta entübe edildi. Yirmi saniyede bir TOF stimülasyonu yapılarak, değerler kaydedildi. İntraoperatif dönemde T2 geri dönüşü görüldüğünde 0,15 mg/kg rokuronyum intravenöz olarak eklendi. T2i zamanı, entübasyon süresi olarak, T2d zamanı ise klinik etki süresi olarak kaydedildi. Operasyon sonunda sugammadeks 2 mg/kg intravenöz uygulandı. TOF oranı 0,9?a ulaştığında hastalar ekstübe edilerek, süre kaydedildi. Bulgular: Entübasyon süreleri açısından iki grup arasında fark bulunmadı (p=0,696). Klinik etki süreleri diyabetik hasta grubunda 2549,6±913,2 [2360 (1144-4718)] saniye, diyabetik olmayan grupta 2208,9±475,0 [2252 (1310-3015)] saniye olarak bulundu (p=0,145). Ekstübasyon süresi (sugammadeks yapılmasından TOF oranının 0,9'a ulaşmasına kadar geçen süre) diyabetik grupta 434,6±857,1 [205 (67-4120)] saniye, diyabetik olmayan grupta ise 250,4±108,4 [247 (106-462)] saniye olarak bulundu (p=0,948). Derlenme süresi (ekstübasyondan sonra Aldrete derlenme skoru 0,9?a ulaşma süresi) diyabetik grupta 295,19±239,21 [228 (20-945)] saniye, diyabetik olmayan grupta ise 228,20±115,22 [238,5 (54-446)] saniye olarak bulundu (p=0,611). Gruplar arasında entübasyon süresi, klinik etki süresi , ekstübasyon süresi ve derlenme süresi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi. Sonuç: Geleneksel nöromusküler geri döndürücü ajanlar kullanıldığında diyabetik hastalarda diyabet komplikasyonları nedeni ile beklenen klinik etki ve derlenme sürelerindeki uzama, sugammadeks ile gözlenmemiştir. Sonuçta sugammadeks, nöromusküler bloker ajanın etkilerinin ortadan kaldırılmasındaki rolü ve diyabetik komplikasyonlara bağlı görülebilecek derlenme sorunlarını azaltması yönünden diyabetik hastalar için güvenli bir alternatif olarak görünmektedir.
Anahtar Kelimeler: Diabetes mellitus; nöromusküler blokaj; sugammadeks
.: İşlem Listesi